هنگام مرض و يا در حال غم و اندوه يا مصيبت و رنج به اين دعا با خداى خود راز و نياز مى كرد
̶ اى خدا تو را حمد و ستايش مى كنم (و شكر و سپاس مى گويم) بر اين نعمت سلامتى بدن كه دائم بر اين نعمت عمر مى گذرانم (و به گوناگون اعمال خير و امور زندگى مى پردازم) و باز تو را ستايش و سپاس مى گويم بر اين (نعمت) كه در جسمم علت و مرض احداث فرمودى (تا در حال مرض از كار و امور زندگى ممنوع شده و به درگاه تو به ناله و دعا روى آورم و به ذكر تو و درخواست سلامتى از تو پردازم و به اجر و ثواب تو در اثر صبر بر درد و رنج نائل شوم و من بر اين هر دو حال تو را حمد و شكر مى گويم)
̶ و نمى دانم اى خداى من كه كدام يك از اين دو حال (صحت و مرض نعمتش بزرگتر و) به شكر تو سزاوارتر است و در كدام يك از اين دو وقت (سلامت و بيمارى) حمد و ثناى تو اولى است
̶ آيا اوقات صحت و سلامتى كه در آن حال از نعمتهاى نيكو و (طعام و شراب لذيذ) به گوارائى رزق و روزيم فرمودى و به آن نعمتهايت براى دريافتن فضل و كرم و رضا و خشنودى خود مرا نشاط خاطر بخشيدى و هم با آن نعمتها مرا قوت و نيرو دادى تا بر طاعتت (و معرفت و عمل صالح و خدمتت) موفق گرديدم (آن اوقات به شكر و سپاس حضرتت سزاوارتر است)
̶ يا اوقات مرض و بيمارى كه به واسطه آن بيمارى مرا از آلايش و كدورت گناهان پاك و پاكيزه گردانيدى (چنانكه امام صادق فرمود مومن چون شبى تب كند گناه قبل و بعد آن همه محو مى گردد) (كه آن درد و الم خود نعمتهائى بود كه بر من تحفه فرستادى و مرا به آن تحفه و هديه گرامى داشتى) تا بار گناهان سنگين مرا سبك بر دوش من سازى و روح قدسى مرا از فرورفتن در منجلاب معاصى (و شهوات حيوانى) پاك و مهذب گردانى و نيز براى توبه و انابه به درگاه كرمت متنبه و متذكرم فرمائى (تا به توبه به درگاهت بازگردم) و بالنتيجه گناهانم به نعمت و احسان قديمت محو و نابود (و بخشيده و آمرزيده) شود
̶ و در خلال ايام بيمارى دو ملك نويسنده اعمال بر من در نامه عملم حسناتى بزرگ بنويسند كه نه در قلب من خطور كرده و نه ذكرى به زبان و نه عملى به جوارح و اركان از من صادر شده بلكه به صرف كرم و فضل و احسان و لطف بى انتهاى تو (آن ثوابها در نامه عملم نويسند)
̶ پس پروردگارا درود فرست بر محمد و آل پاكش و هر چه را مشيت و رضاى تو بر من مى فرستد آن را محبوب من بگردان (و در هر حال مرا راضى به رضاى خود ساز) و آنچه (از مشكلات به قضا و قدرت) بر من وارد كردى آن مشكل را هم به كرم آسان گردان و مرا از آلايش پليدى گناهان در گذشته ام پاك و پاكيزه فرما و شرور و بدكاريهاى پيشينه ام همه را از كرم محو ساز و باز بر من حلاوت و لذت تندرستى و سلامت را عطا فرما و آسايش صحت و عافيت را به من به چشان و تنم كه از حال مرض به صحت درآيد (جانم را) به سوى عفو و بخشش خود آور و از لغزشگاه معاصى به آمرزش و مغفرتت متحول ساز و از غم و اندوهم به عالم راحتى (به ياد) حضرتت خلاصى بخش و از اين شدت و سختى به گشايش حال و فرج لطفت به ساحل سلامتم برسان
̶ اى خداى من كه همانا توئى خداى با فضل و كرم بى پايان و احسان و عطاى نامنتها كريم و بخشنده بى عوض و غرض بزرگوار با عزت و جلال.
................................
