دعاى آن حضرت عليه السلام است هنگامى كه به توبه وانابه مى گراييد
• بار خدايا، اى آنكه گفتار گويندگان در وصفت فرو ماند.
• اى آنكه اميد اميدواران از تو در نگذرد.
• اى آنكه پاداش نكو كاران در پيشگاهت تباه نمى گردد.
• اى آنكه منتهاى ترس پرستندگانى.
• و اى آنكه پايان بيم پارسايانى.
• بار خدايا، اين جايگاه كه ايستاده ام، جايگاه كسى است كه بازيچه دست گناهان است، و مهارش در دست خطاها و لغزشهاست، جايگاه كسى است كه شيطان بر وى چيرگى ياقته، و از انجام آنچه فرمانش داده اى از روى كوتاهى قصور ورزيده، و آنچه از آن بازش داشته اى از سر غرور مرتكب شده.
• همانند كسى كه از تواناييت بر خود ناآگاه است، يا اينكه بخشش و احسانت از ديده اش نهان است، تا آنگاه كه ديده ى رستگاريش بينا گردد، و ابرهاى گمراهى از برابرش برود، ستم هاى را كه بر خود كرده بر شمرد، و در آنچه پرورگارش را بدان نافرمانى كرده بينديشد، پس، گناه بزرگش را بزرگ شمرد، و نافرمانى عظيمش را عظيم داند.
• آنگاه با دلى اميدوار و شرمنده به درگاهت رو كند، و با شيفتگى آهنگ تو كند، و با دلى بيمناك از اخلاص تو را جويد، آنگاه از هر كس كه جز توست چشم طمع فرو بندد، و جز از تو از هيچ كس نهراسد.
• بار خدايا، اكنون بنده ات بر درگاهت به زارى ايستاده، و با فرو تنى ديده بر زمين دوخته، و در برابر عزتت سر به زير افكنده، و خاضعانه راز دلش را كه خود بدان داناترى- با تو در ميان نهاده، و فروتنانه گناهانش را- كه خود شمارش آن را بهتر مى دانى- يكايك بر شمرده؛ از تو فرياد رسى مى خواهد درباره ى كارهاى ناپسندى كه بدان گرفتار آمده، و زارى مى كند از كردار ناشايستى كه بخاطر سرپيچى از حكم تواش رسوا ساخته: گناهانى كه خوشى اش سپرى گشته و شتابان گريخته، و پيامد شومش همچنان بر جاى مانده.
• بار خدايا، اگر اين بنده را به عدلت كيفر دهى زبان به انكار نگشايد، و اگر مورد بخشايش و رحمتت قرار دهى، در برابر عظمتت بخششت را بزرگ نشمارد، كه تو آن پروردگار كريمى كه آمرزش گناه بزرگ بر وى گران نمى آيد.
• بار خدايا، اينك اين منم كه به درگاهت روى نهاده ام، فرمانت را كه به دعا فرمان داده اى فرمانبردارم، و اجابتى را كه وعده داده اى خواهانم، كه خود فرمودى: «بخوانيدم تا خواسته شما را روا سازم».
• بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و همان گونه كه من با اقرار و اعترافم به تو روى آوردم تو نيز با آمرزشت به من روى آور، و همانگونه كه خود را در برابرت خوار ساخته ام، مرا از لغزشهاى گناه به ديگر سو بر، و همانگونه كه در مجازاتم درنگ كرده اى، پوشش ستاريتت را بر من فرو گستر.
• بار خدايا، نيتم را در فرمانبرداريت پايدارى ده، و براى پرستشت در بصيرتم استوار نه، به كارهايى موفقم دار كه مرا بدان از پليدى گناهان شستشو دهى، و مرا به آيين خود و آيين پيامبرت محمد صلى الله عليه و آله بميران چون بميرانى.
• بار خدايا، در اين جايگاه از گناهان خرد و كلان، و از بدى هاى آشكار و نهان، و از لغزشهاى گذشته و اين زمان، به درگاهت توبه مى كنم، توبه كسى كه با خود ديگر سخن از گناه نگويد، و به دل راه ندهد كه ارتكاب گناه از سر گيرد.
• بار خدايا، تو خود در كتاب محكمت فرموده اى كه توبه ى بندگانت را مى پذيرى، و از گناهانشان در مى گذرى، و توبه كنندگان را دوست مى دارى، پس همچنان كه وعده داده اى توبه ام بپذير، و همچنان كه بر عهده گرفته اى از گناهانم درگذر، و آن سان كه شرط كرده اى محبتت را در دلم گستر.
• پروردگارا، من نيز شرط مى كنم كه از اين پس، كارهاى ناخوشايندت را مرتكب نشوم، بر عهده مى گيرم به كردار نكوهيده باز نگردم، و از هر چه نافرمانيت در آن است دورى جويم.
• بار خدايا، تو داناترى كه چه كرده ام، پس بر آن گناهان كه خود مى دانى بيامرزم، و به قدرتت بدان سو كه دوست مى دارى باز گردانم.
• بار خدايا، برگردنم تعهداتى است كه برخى را به ياد دارم، و برخى را از ياد برده ام، كه همه را ديدگانت- كه هرگز به خواب نمى رود- مى نگرد، و دانشت- كه چيزى از آن نهان نمى ماند،- مى داند، تو خود كسانى را كه ذمه اى بر من دارند عوض ده، و بارگران آن را از دوشم فرو نه، سنگينى اش را از من بكاه، و نزديك شدن مانند آن را بر من مخواه.
• بار خدايا، من بر توبه پايدارى نتوانم مگر تو نگهم دارى، و از گناه پرهيز نتوانم مگر تو توانايم سازى، پس توانم ده به توانى شايسته، و ياريم ده به عصمتى باز دارنده.
• بار خدايا، هر بنده اى توبه كند، و تو به دانشت مى دانى كه وى توبه اش را خواهد شكست، و به خطا و گناهش باز خواهد گشت، بار خدايا، من به تو پناه مى برم كه اينچنين باشم.
• خداوندا، توبه ام را توبه اى گردان كه پس از آن نيازمند توبه نباشم، توبه اى كه زداينده ى گذشته ام باشد، و تا پايان عمر به سلامتم دارد.
• بار خدايا، از نادانى ام به درگاهت عذر مى خواهم، و بخشايش كردار بدم را از تو مى خواهم، پس به احسانت در پناه رحمتت جايم ده، و به كرمت بدارم در پوشش رحمتت پوشيده.
• بار خدايا به درگاهت توبه مى كنم از آنچه مخالف خواسته ات بوده، يا بيرون از دايره ى دوستى ات مانده، از هر خاطره بد كه در دلم گذشته، يا نگاه آلوده كه چشمم مرتكب شده، يا سخن نابجا كه بر زبانم روان گشته، توبه اى كه يك يك اعضايم از مجازاتت به سلامت مانند و از خشم دردناكت- كه ستمگران از آن ترسند- در امان باشند.
• بار خدايا، به تنهاييم در برابرت، به تپيدن دلم از بيمت، و به لرزش اندامم از هيبتت ترحم كن، كه گناهانم- اى پروردگار من- مرا در پيشگاهت در مقام رسوايى بپا داشته، اگر خاموشى گيزنم كس درباره ى من سخن نخواهد گفت، اگر شفاعت طلبم سزاوار شفاعت نمى باشم.
• بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و كرمت را شفيع لغزشهايم قرار ده، و قلم عفو و بخشش بر گنانهانم نه، و مرا به عقوبتى كه سزاوار آنم جزا مده احسانت را بر من فرو گستر، و پرده ى سترت را از كردارم مدر.
• خداوندا، با من چونان پيروزمندى رفتار كن كه بنده اى ذليل در برابرش گريه مى كند، و او بر وى رحمت آورد، يا توانگرى كه بنده اى بينوا راه بر او مى بندد و او بى نيازش مى سازد.
• بار خدايا، بى پناهم، و اين سايه ى عزت توست كه بايد پناه من باشد، به درگاهت بى شفيعم، و اين فضل و كرم توست كه بايد شفيع من گردد، گناهم مرا ترسانده و اين گذشت توست كه بايد ايمنيم بخشد.
• خداوند، آنچه بر زبان مى رانم نه از آن روست كه از كردار ناپسندم بى خبرم، يا اينكه كارهاى ناپسندم را از ياد برده ام، بلكه از آن روست كه آسمان و هر چه در اوست و زمين و هر كه بر اوست، بشنوند كه پشيمانيم را در برابر اظهار كرده ام، و بدانند توبه كرده ام، و پناه به تو جسته ام.
• باشد يكى از آنها بر شوربختى ام ترحم كند، يا بر پريشانى ام رقت آورد، و برايم دعايى كند كه به اجابت نزديك تر از دعاى من باشد، يا روى شفاعت بر زمين نهد، و شفاعتش مقبلوتر از درخواست من افتد، و سبب رهاييم از خشمت و عامل دست يافتن به خشنوديت گرددد.
• بار خدايا، اگر پشيمانى به درگاهت توبه است من پشيمان ترين پشيمانم، اگر ترك گناه بازگشت است، من نخستين بازگشتگانم، اگر استغفار است كه گناهان را مى ريزد، من در زمره ى استغفار كنندگانم.
• بار خدايا، همچنان كه به توبه فرمان داده اى و پذيرفتنش را بر عهده گرفته اى همچنان كه به دعا برانگيخته اى و وعده ى اجابت داده اى، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و توبه ام را بپذير، و مرا از رحمتت مكن نوميد، كه تو آمرزگار گنهكارانى، وخطاكاران توبه كننده را دوست مى دارى.
• بار خدايا، بر محمد وخاندانش درود فرست، آن سان كه ما را بدو هدايت كردى، بر محمد و خاندانش درود فرست آن سان كه ما را بدو رهايى دادى، بر محمد وخاندانش درود فرست درودى كه روز باز پسين و روز بينوايى به درگاهت شفيع ما باشد، كه تو بر هر كار توانايى و اين بر تو آسان است.
-------------------------
