• بخشی از دعای 20
- عدل گستر باشید.
- خشم خود را فرو خورید.
- فتنه‌ها و خصومت را خاموش
مرويست از حضرت ختمى مآب كه آن بزرگوار فرمودند: خداى عالم فرموده اند من رحمن هستم و رحم را خلق نموده ام و اسم او را از اسم خود بيرون آورده ام هر كه او را وصل نمايد من وصل او نمايم و هر كه او را قطع كند من قطع او كنم.
توفيق ده ما را در اين ماه بر اينكه وصل ارحام خود كنيم به نيكوئى، و پيوند، و وارسى نمائيم همسايگان خود را به نيكوئيها و عطايا و آن كه خالص كنيم اموال خود را از عقوبات و پاك كنيم اموال را به بيرون كردن زكوه و اينكه رجوع كنيم كسى را كه از ما هجرت نمود و انصاف كنيم كسى را كه بر ما ستم كرد.
اللغه: سلم صلح و آشتى.
حزب: فرقه.
حرب: جنگ. صفات: صداقت. خلص: خالص شدن.
الاعراب: حاشا كلمه استثنافاء سببيه ضمير عايد صله.
يعنى: آنكه صلح كنيم ما كسى را كه دشمنى با ما نموده مگر آنكه دشمنى شده در راه تو و از براى تو كه با او نخواهيم صلح نمود پس به جهت آنكه او دشمنى است كه نمى پوشيم او را و طايفه آن چنانى است كه مهربانى نمى كنيم با او.
تنبيه: بدان كه هر كه اطاعت خدا نكند و انكار او كند و مشرك به او باشد او دشمن خدا است و در بعضى از روايات وارد است كه: اگر كسى اذيت مومنى كند خلاق عالم فرمايد آيا به آن عداوت مى كنى، آنانكه دشمن خدايند دو فرقه اند يا مانع شوند ديگران را به وصول به حق مثل منع حج و زيارت و حبس مساجد و مدارس و منع امر معروف و نهى از منكر، و يا آنكه ظلم بر نفس خود كنند مثل شرك و ريا در عبادات بدنيه و يا عدم اتيان به آنها.
و آنكه نزديك شويم ما به سوى تو در اين ماه به سبب اعمال خوب به آن طريق كه پاك كند ما را از گناهان.
اللغه: عصمت محفوظ بودن.
استيناف: از سر گرفتن و نو گرفتن ماخوذ از انف به تحريك.
دون: به معنى اقل و به معنى نزديك و قرب يقال دونكم هذا و دون ايديكم و در مقام ظاهرا معنى اخير مراد باشد.
الاعراب: ما فى قوله ما نورد موصوله مضاف اليه دون و عايد صله محذوف است.
يعنى: توفيق ده ما را در اين ماه از آنچه از نو جاى آوريم از عيوب و بديها تا آنكه نياورد بر تو احدى از ملائكه مگر اينكه اقل و كم تر از چيزهائى كه ما وارد بر تو سازيم از ابواب طاعت از براى تو و انواع قربت به سوى تو.
ايضاح: مرحوم سيد نعمت الله در شرح خود اين فقره دعا را سه
معنى فرمود و هر سه معنى مبنى بر اين است كه دون به معنى اقل باشد.
اول- از خدا طلب نمايد كه اعمال من در اين ماه زياده از اعمال ملائكه باشد.
دوم- اينكه معصيتم در اين ماه كمتر باشد.
سوم- آنكه در اين ماه اعمالى نمايم كه ملائكه عاجز باشد از احصاء ثواب آن اعمال چنانكه در نماز جماعت وارد شده است در روايات كه همين كه اعداد آنها از ده مثلا زياد شد ثواب او را نداند مگر خدا، و در صوم وارد است و در قرائت بعضى از ادعيه لكن اين بنده ى بى بضاعت معنى چهارمى در دعا احتمال داده ام و آن مبنى است بر اينكه دون به معنى قرب و نزديك باشد و مراد از ملائكه كتبه و حفظه ى اعمال باشند و مقصود سائل آن است كه در اين ماه معصيت اصلا از ما صادر نشود هر وقت كه كرام الكاتبين وارد نمايد اعمال ما را بر تو وارد نسازد مگر وقت ورود ما به اعمال خوب.
يعنى: وارد نسازد بر تو احدى از ملائكه اعمال ما را مگر وقتى كه جاى مى آوريم از ابواب طاعت و قرب به جناب احديت تو.
.................................
