اَللَّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجانِ الْحِرْصِ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ،
بار خدایا به تو پناه می آورم از طغیان آز، و تندی خشم

وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ، وَ قِلَّةِ الْقَناعَةِ، وَ
و چیره گی حسد، و سستی صبر، و کمی قناعت، و
شکاسَةِ الخلق, و الحاح الشهوة, و ملکه الحمیة, و
بدی اخلاق، و زیاده روی در شهوت، و پافشاری در عصبیت، و
مُتابَعَةِ الْهَوى‏، وَ مُخالَفَةِ الْهُدى‏، وَ سِنَةِالْغَفْلَةِ، وَ تَعاطِى
پیروی هوا و هوس، و مخالفت با هدایت، و خواب غفلت، و کوشش بیش
الْكُلْفَةِ، وَ ايثارِ الْباطِلِ عَلَى الْحَقِّ، وَالْاِصْرارِ عَلَى
از اندازه، و انتخاب باطل بر حق، و پافشاری بر
الْمَأْثَمِ، وَاسْتِضْغارِ الْمَعْصِيَةِ، وَاسْتِكْبارِ الطّاعَةِ، وَ مُباهاةِ
گناه، و کوچک شمردن معصیت، و بزرگ شمردن طاعت، و فخر و مباهات با
الْمُكْثِرينَ، وَالْاِزْرآءِ بِالْمُقِلّينَ، وَ سُوءِ الْوِلايَةِ لِمَنْ تَحْتَ
ثروتمندان، و تحقیر تهی دستان، و کوتاهی در حق
اَيْدينا، وَ تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعارِفَةَ عِنْدَنا، اَوْ اَنْ
زیردستان خود، و ناسپاسی نسبت به آن که به ما خوبی کرده، یا آنکه
نَعْضُدَ ظالِماً، اَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً، اَوْ نَرُومَ ما لَيْسَ لَنا بِحَقٍّ،
ستمگری را یاری کنیم، یا ستمدیده ای را تنها گذاریم، یا آنچه را که حق ما نیست بخواهیم،
اَوْ نَقُولَ فِى الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ. وَ نَعوُذُ بِكَ اَنْ نَنْطَوِىَ عَلى‏
یا از آنچه را که نمی دانیم دم زنیم. و پناه می بریم به تو از اینکه نیت داشته باشیم

غِشِّ اَحَدٍ، وَاَنْ نُعْجَبَ بِاَعْمالِنا، وَ نَمُدَّ فى امالِنا، وَ
به کسی خیانت ورزیم، و در کردارمان خودپسندی نمائیم، و آرزوهای خود را دور و دراز سازیم. و
نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّريرَةِ، وَاحْتِقارِ الصَّغيرَةِ، وَ اَنْ يَسْتَحْوِذَ
به تو پناه می بریم از زشتی باطن، و ناچیز شمردن گناه، و از چیره گی
عَلَيْنا الشَّيْطانُ، اَوْيَنْكُبَنَا الزَّمانُ، اَوْيَتَهَضَّمَنَا السُّلْطانُ.
شیطان در وجودمان و از اینکه روزگار ما را به سختی دراندازد، یا سلطان بر ما جور و ستم روا دارد.
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَناوُلِ الْاِسْرافِ، وَ مِنْ فِقْدانِ الْكَفافِ.
و به تو پناه می بریم از آلوده شدن به اسراف، و بلای تنگ دستی.
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَماتَةِ الْاَعْداءِ، وَ مِنَ الْفَقْرِ اِلَى الْاَكْفاءِ، وَ مِنْ‏
و به تو پناه می بریم از سرزنش دشمنان، و نیازمندی به همنوعان، و از
مَعيشَةٍ فى شِدَّةٍ، وَ ميتَةٍ عَلى‏ غَيْرِ عُدَّةٍ. وَ نَعُوذُ بِكَ مِنَ‏الْحَسْرَةِ
زندگی در سختی، و از مرگ ناگهانی و بدون توشه. و به تو پناه می بریم از حسرت و اندوه
الْعُظْمى‏، وَالْمُصيبَةِ الْكُبْرى‏، وَ اَشْقَى الشَّقآءِ، وَ سُوءِ
بزرگ، و مصیبت سترگ، و از بدترین تیره بختی، و از بدفرجامی،
الْمَابِ، وَ حِرْمانِ الثَّوابِ، وَ حُلُولِ الْعِقابِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ
و ناامیدی از ثواب، و فرود آمدن عذاب. بارخدایا بر محمّد
عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ اَعِذْنى مِنْ كُلِّ ذلِكَ بِرَحْمَتِكَ وَ جَميعَ
و آلش درود فرست، و مرا از همه این امور در پناه رحمتت جای ده و نیز همه

الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.
و مردان و زنان مومن را، ای مهربان ترین مهربانان.