از دعاهاى امام عليه السلام است هنگامى كه بيمار مى شد يا اندوه يا گرفتارى به او رو مى آورد
̶ بار خدايا تو را سپاس بر سلامتى بدنم كه (پيش از اين) در آن به سر مى بردم، و تو را سپاس بر بيمارى كه (اينك) در بدنم پديد آورده اى
̶ پس نمى دانم، اى خداى من، كدام يك از اين دو حالت (تندرستى و بيمارى) به سپاسگزارى تو شايسته تر و كدام يك از اين دو هنگام براى ستايش تو سزاوارتر است؟
̶ آيا هنگام تندرستى كه در آن روزيهاى پاكيزه ات را به من گوارا ساخته، و براى درخواست خوشنودى و احسانت شادمانى بخشيده و با آن بر طاعت خويش توفيقم داده توانايم كرده بودى؟
̶ يا هنگام بيمارى كه مرا با آن (از گناهان) رهانيدى، و هنگام نعمتها (دردها)ئى كه آنها را به من ارمغان دادى، تا گناهانى را كه پشت مرا سنگين كرده سبك نمايد، و از بديهائى كه در آن فرو رفته ام پاكم سازد، و براى فرا گرفتن توبه آگاه نمودن و براى از بين بردن گناه به نعمت پيشين (تندرستى) يادآورى باشد؟
̶ در حاليكه در بين آن بيمارى كردارهاى پاكيزه اى است كه دو فرشته ى نويسنده ى اعمالم برايم نوشته اند، كردارى كه نه در آن انديشه نموده، و نه زبانى به آن گويا گشته، و نه اندامى (در انجامش) رنج كشيده بلكه (نيكيهاى نوشته شده در اين اوقات) فضل و احسان تو است بر من
̶ بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه برايم پسنديده اى محبوب من گردان و آنچه كه بر من فرود آورده اى برايم آسان فرما، و مرا از چركى كردارهاى پيش از اينم پاك كن و اعمال بد پيش از اينم را نابود ساز، و شيرينى تندرستى را برايم پديد آور، و گوارائى سلامتى را به من بچشان، و بيرون شدن از بيماريم را به عفو و بخششت و بازگشت از درافتادنم را به گذشتت و رهائى از اندوهم را به رحمتت و تندرستى (و خلاصى) مرا از اين سختى (و گرفتارى) را به گشايشت قرار ده،
̶ زيرا توئى كه بى استحقاق احسان مى كنى و نعمت بزرگ مى بخشى، و توئى بسيار بخشنده ى ستوده شده و توئى داراى عظمت و بزرگى.
...............................
