• بار الها سه خصلت مرا از مسئلت تو بازمى دارد و يك خصلت مرا بر آن برمى انگيزد:
• بازمى دارد مرا فرمانى كه صادر كرده اى و من از امتثال آن كندى كرده ام و نهيى كه فرموده اى و من به مخالفتش شتافته ام و نعمتى كه آن را به من بخشيده اى و من در شكرش تقصير كرده ام.
• و برمى انگيزد مرا به مسئلت تو، تفضلت بر هر كه رو به تو آورد، و از راه نيك بينى به درگاه تو آيد زيرا كه همه ى احسانهاى تو از روى تفضل است و همه ى نعمتهايت بى مقدمه (و بدون سابقه استحقاق) است.
• پس اكنون اين منم- اى خداى من- كه بر در (خانه ى) عزتت- مانند منقادى ذليل ايستاده ام. و با شرمندگى همچون محتاجى عيالبار در پيشگاه تو
• معترفم كه در برابر احسانت جز به خوددارى از عصيانت گردن ننهادم. و با همه ى اين احوال، از انعام تو بى بهره نبوده ام
• پس اى خداى من آيا اقرارم به بدى كردارم نزد تو، مرا سود مى دهد؟ و آيا اعترافم به زشتى رفتارم مرا از عذابت رهائى مى بخشد يا در اين مقام مرا مستوجب خشم خود ساخته اى و در هنگامى كه تو را مى خوانم غضب خود را ملازم من فرموده اى؟
• منزهى تو (اى خدا) از تو نوميد نمى شوم زيرا تو خود در توبه را به روى من گشوده اى بلكه همچون آن بنده ى ذليل به سخن مى پردازم كه درباره ى خود ستمكار و نسبت به حرمت پروردگار خود سهل انگار است.
• آن بنده اى كه گناهانش بزرگ شده و همچنان رو به فزونى مى رود. و عمرش سپرى گشته و همچنان در حال سپرى شدن است. تا چون بنگرد كه وقت كار گذشته و دوران عمر به پايان رسيده و يقين كند كه پناهگاهى از (عذاب) تو و گريزگاهى از (انتقام) تو نيست، به قصد انابه به سوى تو روآورده و توبه اش را براى تو خالص سازد. پس با دلى پاك و پاكيزه به سوى تو بپاخيزد، و تو را با ناله اى محزون و آهسته بخواند
• در حاليكه از فروتنى در برابر تو خم گشته و از سرافكندگى چنبر شده و ترس هر دو پايش را به لرزه انداخته و سيل اشك گونه هايش را فراگرفته باشد به حاليكه تو را مى خواند كه (اى بخشنده تر بخشندگان) و اى بخشنده تر كسى كه طالبان رحمت شب و روز آهنگ او كنند و اى مهربانتر كسى كه آمرزش طلبان گرد او گردند. و اى كسى كه عفوت از انتقامت فزون است. و اى كسى كه خشنوديت از خشمت بيشتر است،
• و اى كسى كه به وسيله ى حسن تجاوز بر خلق خود منت نهاده اى. و اى كسى كه بندگانت را به پذيرفتن توبه عادت داده اى و اى كسى كه اصلاح (امور) فاسدشان را به وسيله ى توبه خواسته اى. و اى كسى كه از عمل ايشان به مقدار اندك خشنود شده اى. و اى كسى كه اندك ايشان را پاداش فراوان داده اى. و اى كسى كه اجابت دعا را بر ايشان ضمانت كرده اى و اى كسى كه به آئين تفضل پاداش نيكو را- بر عهده ى خود به ايشان وعده داده اى
• من گناهكارترين گناهكارى نيستم كه تو او را آمرزيده باشى و نكوهيده ترين كسى نيستم كه عذر به درگاه تو آورده و تو عذرش را پذيرفته باشى و ستمكارترين كسى نيستم كه نزد تو توبه كرده و تو باز با او احسان كرده باشى.
• بازمى گردم به سوى تو در چنين حال بازگشتن كسى كه از كرده پيشين خود پشيمان و از آنچه بر او گرد آمده نگران است و از ورطه اى كه در آن افتاده، از روى خلوص شرمسار است
• و مى داند كه عفو از معصيت عظيم در نظر تو بزرگ نمى ماند و در گذشتن از گناه بزرگ بر تو دشوار نيست، و تحمل جرمهاى بيرون از حد بر تو گران نيست و محبوبترين بندگانت نزد تو كسى است كه سركشى بر تو فروگذارد و از اصرار بر (گناه) اجتناب كند و طلب آمرزش را ادامه دهد
• و من نزد تو بيزارى مى جويم از آنكه سركشى كنم و به تو پناه مى برم از آنكه (در گناه) اصرار ورزم و براى آنچه در آن كوتاهى كرده ام از تو آمرزش مى طلبم و براى هر عملى كه از انجامش فرومانده ام از تو يارى مى جويم.
• بار الها بر محمد و آلش رحمت فرست و حقوقى را كه بر ذمه ى من دارى بر من ببخش و از آنچه مستوجب آنم معافم دار و از آنچه بدكاران از آن هراسانند پناهم ده زيرا كه تو بر عفو كمال قدرت دارى و براى آمرزش مورد اميدوارى هستى و به درگذشتن (از گناه) معروفى حاجتم را جز (در خانه ى) تو محل طلبيدنى و گناهم را غير از تو آمرزنده اى نيست. حاشا كه چنين نباشى!
• و من جز از تو بر خود بيم ندارم. زيرا كه تو اى سزاوار پرهيزكارى و اهل آمرزش. بر محمد و آلش رحمت فرست. و حاجتم را روا كن و مطلبم را برآور و گناهم را بيامرز و دلم را از ترس ايمن ساز زيرا كه تو بر هر چيز قدرت كامل دارى و آن كار بر تو آسان است دعايم را مستجاب فرماى. اى پروردگار جهانيان.
------------------------
