از دعاهاى‌آن حضرت است عليه السلام در درود بر پيروان انبيا و تصديق كنندگان آنها
― خدايا پيروان پيغمبران و هر كس از اهل زمين كه وقتى دشمنان انبيا به تكذيب برخاستند آنها نديده ايمان آوردند و راستى از روى ايمان رغبت نمودند
― در هر عهد و زمان از دوران آدم تا زمان محمد صلى الله عليه و آله رسولى فرستادى و راهنمائى برگزيدى كه پيشواى هدايت بودند و سرور پرهيزكاران، بر همه آنها درود باد. خداوندا به آمرزش و خوشنودى به آنان عنايت فرما
― خاصه اصحاب محمد صلى الله عليه و آله را كه حق صحبت ادا كردند و در يارى او نيك كوشيدند و او را مدد كردند و سوى او شتافتند. و به دعوت او پيشى گرفتند و چون براهين نبوت خود را به آنان شنوانيد پذيرفتند
― و از زن و فرزند جدا گشتند تا سخن او آشكار گشت و براى استوار كردن دين او با پدر و پسر خود درآويختند و به يمن حضرتش داد خود بگرفتند
― دوستى او در دل داشتند به اميد تجارتى كه هرگز كاسد نگردد
― خويشان از آنها بيگانه گشتند چون كه در دامن او آويختند و نزديكان دور شدند چون در سايه ى قرب او آرميدند
― پس خدايا آنچه را براى تو و در راه تو رها كردند از نظر عنايت دور مدار، به خشنودى خود آنها را شاد كن كه مردم را بر پرستش تو متفق ساختند و بر پيغمبر تو خلق را سوى تو خواندند
― و پاداش عمل آنان را كامل مرحمت كن كه از خاندان خود دورى گزيدند. و از فراخى معاش به تنگى راضى گشتند و درود فرست بر ستمديدگان ايشان در راه عزت دين تو چنانكه آنان را به كثرت عدد نيرو دادى
― خدايا بهترين پاداش خود را بدان گروه برسان كه در نيكوكارى پيرو ياران پيغمبر شدند. مى گفتند اى پروردگار ما، ما و برادران ما را كه به ايمان سبقت جستند بيامرز
― آنها كه روش صحابه را گرفتند و طريقت آنان را برگزيدند و با كردارى مانند آنها روزگار بسر بردند
― در بينائى آنها شك راه نيافت و در پيروى آثار و اقتدا به چراغ هدايت ايشان ترديد ننمودند
― يار و مددكار آنان بودند دين آنها را پذيرفتند و به سيرت آنان راه يافتند و با آنها دل راست داشتند و سخنان ايشان را هر چه گفتند باور كردند
― خدايا درود فرست بر پيروان ايشان از امروز تا روز قيامت و بر زنان و فرزندان ايشان و هر كس فرمان تو برد
― درودى كه آنها را از معصيت بازدارى و باغ بهشت را بر ايشان گشاده گردانى و از مكر شيطان حفظ كنى و در هر كار نيك كه از تو توفيق خواهند آنان را توفيق دهى و از حوادث شب و روز نگهدارى مگر آنچه خير آنها باشد
― ايشان را بر آن دار كه چشم اميدشان به دست تو باشد و طمع در نعمتهاى تو بندند و از آنچه در دست بندگان تست چشم فروپوشند
― چنان كن تا رغبت سوى تو داشته باشند و ترس ايشان هم از تو باشد. و از فراخى دنيا روى بگردانند و دوستار عمل آخرت و آماده جهان پس از مرگ گردند
― آنروز كه جانها از تن بيرون رود هر اندوهى كه روى بديشان كند بر آنها آسان كن
― و آنان را از هر چه موجب فتنه آنها شود و از آتش سخت و جاويد ماندن در آن ايمن گردان
― و آنان را بجاى امن بر كه آسايشگاه پرهيزكاران است.
......................................
