― خدايا بر محمد و آل او درود فرست و ما را به سوى توبه كه محبوب تو است سوق ده و از اصرار بر آنچه نمى پسندى بازدار.
― خدايا و آنگاه كه بين دو نقص قرار گرفتيم يكى در دين و يكى در دنيا، پس نقص را در آنكه زودتر مى گذرد قرار ده و توبه را در آنكه مدت بقائش پايدارتر است مقرر فرما.
― و آنگاه كه بر دو امر تصميم گيريم و همت گماريم كه يكى تو را از ما خشنود مى سازد و ديگرى خشمگين مى كند پس ما را به آنچه تو را خشنود مى سازد متوجه كن. و توان ما را از آنچه سبب غضب تو مى شود به سستى تبديل كن.
― و در چنين موردى (كه بين خشنودى و غضب تو قرار مى گيريم) نفس ما را به اختيار خودش وامگذار، زيرا نفس ما همواره باطل را برمى گزيند مگر آنجا كه تو توفيق دهى، و همواره بر زشتى فرمان مى دهد مگر آنگاه كه تو رحم فرمايى.
― خدايا تو ما را از ناتوانى آفريده اى و بر سستى بنيانمان نهاده اى، و از آب بى ارزش آغازمان كرده اى، پس ما هيچ حركتى جز با نيروى تو و هيچ توانى جز با يارى تو نداريم.
― پس با توفيق خودت ما را تاييد كن، و در راه هدايت، استوارمان گردان و ديدگان دلهامان را از آنچه خلاف دوستى تو است كور كن. و هيچ يك از اندامهاى ما را در راه معصيتت قرار نده.
― خدايا پس بر محمد و آل او درود فرست و رازهاى دل ما و حركت اندامها و نگاههاى پنهانى چشمها و سخنان زبانهامان را موجب ثواب خودت قرار ده تا كار نيكى كه به وسيله ى آن سزاوار پاداش تو شويم از دست ندهيم. و كار بدى كه به وسيله ى آن مستوجب كيفر تو شويم برايمان باقى نماند.
................................
