̶ خدايا هدايتم كردى ولى غافل ماندم، موعظه ام نمودى و سخت دل شدم و زيبايى ها را به من دادى و من نافرمانيت كردم و سپس آنچه را كه به من معرفى كردى شناختم، آنگاه استغفار نمودم و تو مرا بخشيدى ولى دوباره من به گناه بازگشتم و تو پوشاندى پس اي خداى من حمد مخصوص توست.
̶ پروردگارا خود را در دره هاى هلاكت افكندم و در راههاى تلف شدن خود را قرار دادم و در آن دره ها و راهها به سخت گيريهايت و عذابهايت مبتلا گشتم.
̶ الها وسيله من به سوى تو يكتاپرستى است و راه من به درگاهت نگرفتن شريك براى توست و من در كنار تو خدايى را برنگزيده ام و با جانم به سويت گريخته ام و البته گريزگاه گنهكار و پناهگاه آنكه حظ خود را ضايع كرده به سوى توست.
̶ چه بسا دشمنى كه اسلحه اش را از روى خصومت به رويم گشود و لبه كارد برنده اش را برايم تيز كرده و طرف تيزى آن را به طرفم نشانه گرفته و زهرهاى سمومش را براى كشتنم آماده كرده و مرا مورد حمله تيرهايش كه از هدف نمى گذرد قرار داده و چشم نگهبانش از من برداشته نشده و در دل، فكر رساندن شر به مرا دارد و از آب بسيار تلخ و شر خود كه نمى شود آشاميد آبم دهد.
̶ پس اي خداى من بر من نظر فرمودى و ديدى ناتوانى ام را در برابر سختى ها و عجزم را از انتقام گرفتن آنكه قصد جنگ با من را نموده و تنهايى ام را در برابر تعداد دشمنانم و آنكه براى گرفتار ساختنم در كمين نشسته است.
̶ و تو پروردگار من پيش از آنكه از تو يارى بخواهم ياريم نمودى و پشتم را با نيرويت محكم ساختى و برندگى دشمنم را شكستى و پس از آنكه تعدادى بود تنهايش نمودى و مرا بر وى پيروز كردى و آنچه را كه برايم نشانه گرفته بود به خودش برگرداندى، در حالى كه خشمش التيام نيافته بود و كينه اش فروننشسته بود او را بازگرداندى، سرانگشتان خود را به دندان گزيد در حالى كه يارانش به وعده هايشان عمل نكردند.
̶ الها چه ستمگرى كه با مكر خويش بر من ستم نمود و دام شكارهايش را برايم گسترد و مرا قبانى برايم گماشت و در كمين نشست مانند در كمين نشستن حيوان درنده و مثل حيوانى كه منتظر فرصت است تا شكار مناسبى را به چنگ آورد در حالى كه چاپلوسى مى كرد و با چهره خشم آلود به من نگاه مى كرد.
̶ وقتى تو اي خداى من كه منزه و برترى دغل بازى پنهان و زشتى كارش را مشاهده كردى او را با سر در گودالى كه براى شكار كنده بود انداختى و در همان پرتگاه كنده شده به دستش جايش دادى. تا پس از طغيانش با ذلت در دامى افتاد كه فكر مى كرد مرا در آن بيفكند و اگر لطف و مرحمت تو نبود نزديك بود من در آنچه او در آن افتاد، مى افتادم.
̶ و چه بسيار حسودى كه به خاطر نعمت هاى من غصه دار شد و بغض گلويش را گرفت و با زبانش مرا آزار داد و به تهمت زدن عيبهايى كه در خود داشت خشمش را بر من افزود و آبروى مرا هدف تير كينه خويش قرار داد و صفات بد را مانند گردن بند به گردن من انداخت كه البته در خود او بود و به مكر و نيرنگش بر من خشمگين شد و با نيرنگش قصد مرا كرد.
̶ در همين موقع اي خداى من ترا خواندم و از تو كمك خواستم بدين اميد كه تو خيلى زود جوابم را خواهى داد و داناى به اين موقعيت بودم كه هر كس در سايه رحمتت قرار گيرد شكست نمى خورد و آنكه به جايگاه انتقامت پناه آورد از كسى هراس ندارد بنابراين تو بودى كه مرا با قدرتت از سختى و ناراحتى نجات دادى.
̶ پروردگارا چه بسيار ابرهاى تيره شر را از من دور ساختى و چه بسيار ابرهاى رحمت و نعمت را برايم باراندى و جويهاى رحمتت را بر من گستراندى و چه بسيار لباس عافيت كه در برم نمودى و چشمهاى حوادث تلخ را كور كردى و پرده هاى غم و اندوه از من كنار زدى.
̶ و چه بسيار حسن ظن افراد را پذيرفتى و ندارى را جبران كردى و افتاده اي را زير بال گرفتى و درمانده اي را تغيير زندگى و حيات دادى،
̶ البته همه اينها لطف و مرحمت تو بود. و در همه آن موارد تلاش من در معصيت تو بوده، آرى بدرفتارى تو را از كامل كردن احسانت مانع نشد و آنچه من در جلب غضبت بوده ام تو را از احسان و نيكى به من جلوگيرى نكرد و تو از آنچه انجام مى دهى مورد سئوال واقع نخواهى شد.
̶ و به طور قطع هر وقت از تو درخواستى شده عنايت كرده اي و حتى سئوال نشده را به عطا نمودن ابتدا نموده اى. وقتى طلب احسانت شده كم نداده اي و تو اي مولا و آقاى من تصميم ندارى نسبت به بندگان غير از احسان و نعمت دادن و نيكى كردن و نعمت بخشيدن را و من تصميمى و حركتى جز در ورود در محرمات و كارهاى خلافى كه تو منع فرموده اي و تجاوز از حدودت و غفلت از وعده هايت ندارم پس حمد مخصوص توست اي خداى من تويى كه توانايى و كسى بر تو غالب نمى گردد و مهلت دهنده اي و اهل شتاب نمى باشى.
̶ الها اينجا جايى است كه بنده ات به فراوانى نعمت ها اعتراف مى كند و در برابر آن همه نعمت اعتراف به قصور و كوتاهى در حمد و شكر آنها دارد و عليه خويش شهادت مى دهد كه آنها را ضايع ساخته است.
̶ بار الها به وسيله حضرت محمد صلى الله عليه و آله و سلم با آن مقام بلندش و به توسط نورانيت اميرالمومنين على عليه السلام به درگاهت تقرب مى جويم و به آن گراميان به سويت روى آورده تا مرا از شر آنچه از شر آن پناه مى خواهد پناه دهى زيرا پناه دادن تو با آن قدرتى كه در تو هست كار دشوارى نيست.
̶ و ترا در برابر تواناييت به زحمت نمى اندازد و تو بر همه چيز توانايى.
̶ پس اي خداى من ببخش بر من از رحمت و مهربانى هميشگى و توفيق دائمى تا آن را نردبان ترقى به سوى رضايتت قرار دهم و از عذابت در امان بمانم اي مهربانترين مهربانان.
...........................
