صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۰ - فراز ۲
وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِهِ، وَ آمِنَّا مِنْ شُرُورِهِ، وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ أَيْدِينَا نَصْباً، وَ لَا تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّاً.
و ما را از فریب آرزو سلامت و بىگزند و از بدیهایش ایمن فرما، و مرگ را در جلو ما بر پا دار (آنى آن را از یاد ما مبر) و یاد کردن ما آن را روزى پس از روزى (یا روزى پس از روزهائى) قرار مده (ما را توفیق ده تا همیشه به یاد آن باشیم، و روزى آن را از یاد مبریم که مستلزم کوتاهى آرزو و کوشش در عبادت و بندگى و چشمپوشى از دنیا و کالاى آن و روآوردن به آخرت است).
