صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱۲ - فراز ۱۱
مَا أَنَا بِأَعْصَى مَنْ عَصَاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ، وَ مَا أَنَا بِأَلْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَيْكَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ، وَ مَا أَنَا بِأَظْلَمِ مَنْ تَابَ إِلَيْكَ فَعُدْتَ عَلَيْهِ.
من گناهکارتر از آنکه معصیت تو کرده و او را آمرزیده اى نیستم، و نکوهیده تر از کسى که به پیشگاه تو عذر آورده و عذرش را پذیرفته اى نمى باشم، و ستمکارتر از کسى که به درگاه تو توبه کرده و به او احسان کرده (توبه اش پذیرفته) اى نیستم.