برنامه روزانه یك مسلمان
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه
یك مسلمان باید برنامه
اين فراز از دعا ، ترجمان آيات بسيارى از قرآن كريم است ؛ از جمله خداوند مى فرمايد :
(و اذا سألك عبادى عنى فانى قريب أجيب)؛
هرگاه بندگانم از من جويا شوند ، من به آنان نزديكم و حاجت آنان را روا مى كنم . خداوند هرگز خلف وعده نمى كند ، اگر چه گذشت زمان ، موجب شود كه توهم كنيم خداوند متعال دعاى ما را ناديده گرفته است، ولى هرگز چنين نيست ، زيرا احتياج ما به خدا ، به زمان خاصى محدود نبوده و دعاى ما قطعا براى ما ذخيره شده است . نيز خداوند سبحان مى فرمايد :
(ان الله كان بكم رحيما)؛
خداوند به شما بسيار مهربان است .
رحمت حضرت حق همه ى موجودات را فراگرفته است . به ويژه اگر انسانى دست به دعا بردارد و از آن رحمت عظيم چيزى بطلبد ، در اين صورت ، وعده هاى خداوند سبحان حتمى و تخلف ناپذير خواهد بود . بنابراين ، اگر خلاف آن وعده مشاهده گردد ، بايد ديد آيا شرايط اجابت دعا را داشته ايم يا خير ؟ زيرا شرط استجابت دعا، اخلاص و انقطاع به خدا است ؛ چنان كه مى فرمايد:
(أجيب دعوة الداع اذا دعان)؛
هر گاه دعا كننده مرا بخواند ، دعاى او را اجابت مى كنم .
مفاد اين آيه ى شريفه ، لزوم انقطاع به سوى خدا و قطع اميد از ديگران است ؛ يعنى دعا كننده بايد بداند مؤثر حقيقى فقط او است و امور ديگر واسطه هاى فيض حضرت حق هستند .
ديگر آن كه زبان سر ، بايد عين لسان سر و زبان ظاهر ، ترجمان جان و باطن فرد دعا كننده باشد ؛ به ديگر سخن ، قلب او رابط بين انسان و خدا باشد ، چرا كه گاهى انسان به ظاهر لفظ چيزى را درخواست مى كند ، ولى در باطن از آن خواسته روى گردان است . مثلا توفيق طاعت را از خدا مى طلبد ، ولى تمام شرايط توفيق را كه خدا به او عنايت فرموده است ، تباه مى كند . بسيارى از افراد چنان موانع توفيق را در زندگى براى خود فراهم مى كنند كه راه به كلى بر روى آنها بسته مى شود و در نتيجه به محروميت قطعى آنان مى انجامد.
مورد ديگر جايى است كه فرد از خداوند متعال چيزى را مى طلبد كه اگر از آثار آن آگاه بود ، هرگز آن را طلب نمى كرد ، زيرا كسى كه از سلسله علت ها و معلول هاى جهان آگاهى ندارد ، سر و دنباله ى قضايا براى او مجهول خواهد بود و همين مضمون در روايت آمده است كه سر عدم اجابت دعاها ، گرفتارى هايى است كه قبولى دعا را در پى خواهد داشت و انسان از آنها گريزان است.
بنابراين ، درخواست ما از حضرت حق - جل و علا - بايد اين گونه باشد كه ما از او بخواهيم و وكالت در اجابت را به او بسپاريم ، زيرا او به همه ى امور و سرانجام آنها آگاه است ؛ براى نمونه ، ثروتى كه به كوتاهى عمر ختم شود ، هرگز مطلوب ما نيست . بر اين پايه ، اقتضاى خردورزى آن است كه هر چه از خدا مى خواهيم ، آن عليم حكيم را وكيل خود سازيم ، تا آن چه را به صلاح ما مى داند به ما عطا فرمايد و جز اين معقول نيست.
...........................
