صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۵ - فراز ۲۶
السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ.
درود بر تو همنشینى که احترام و گرامى داشتنش بزرگست، هنگامى که بوده باشد، و نبودنش به درد آورد هنگامى که پنهان گردد، و مرجع امیدى که جدائیش رنج رساند.