دعاى آن حضرت عليه السلام در اشتياق به طلب آمرزش از خداوند متعال
̶ خداوندا! بر محمد و خاندانش رحمت و درود بفرست و ما را به سوى توبه- كه آن را مى پسندى- رهنمون ساز و از پافشارى بر هر چيز كه نمى پسندى، بازدار.
̶ خداوندا! آن گاه كه بين دو نقصان و كاهش قرار گرفتيم، يكى نقصان در دين و يكى نقصان در دنيا، پس كاهش و كاستى را در آن يك كه زودتر مى گذرد (دنيا) قرار بده و توبه و بخششت را در آن يك كه باقى و پايدارتر است (دين) مقرر فرما.
̶ خداوندا! آن گاه كه تصميم به انجام دو كار گرفتيم كه يكى از آن دو، تو را از ما راضى و خشنود و ديگرى تو را بر ما خشمگين مى سازد، پس ما را به سوى آن چه تو را از ما خشنود مى كند، روانه كن و توان ما را از آن چه موجب خشم تو مى شود، سست بگردان.
̶ خدايا! در اين موارد كه ميان خشنودى و خشم تو قرار مى گيريم نفس ما را در اختيار خود آزاد مگذار، زيرا نفس ما باطل را برمى گزيند مگر آن كه تو توفيقش دهى و همواره دستور زشتى مى دهد مگر آن وقت كه مشمول رحمت تو شود.
̶ خدايا! تو ما را ناتوان و ضعيف آفريدى و بنيان ما را بر سستى نهادى و از آبى بى ارزش و پست، خلقت ما را آغاز كردى؛ پس ما هيچ حركت و جنبشى جز با نيروى تو، و هيچ توانى و نيرويى جز با يارى تو نداريم.
̶ خدايا! پس ما را به توفيق خودت تأييد بفرما و با هدايتت، استوارمان بگردان و چشم دلمان را از آن چه بر خلاف محبت تو است، نابينا گردان: و براى هيچ يك از اعضا و جوارح ما، راه نفوذى در معصيت خودت قرار نده.
̶ خداوندا! پس بر محمد و خاندانش رحمت و درود بفرست و رازهاى دلمان و حركت اعضايمان و نگاه هاى ديدگانمان و سخنانى را كه بر زبان هاى ما جارى مى شود، همه را در جهتى قرار بده كه موجب ثواب و پاداش تو باشد تا هيچ كار نيكى كه به خاطر آن سزاوار پاداش و ثواب تو شويم، از دست ندهيم و هيچ كار زشتى كه به وسيله ى آن سزاوار كيفر و عذاب تو باشيم، براى ما باقى نماند.
....................
