• بار الها، اى كسى كه توصيف واصفان از وصفت فروماند،
• و اى كسى كه اميد اميدواران از تو درنگذرد،
• و اى كسى كه اجر نيكوكاران نزد تو ضايع نشود،
• و اى كسى كه خوف عبادت كنندگان به تو پايان پذيرد.
• و اى كسى كه بيم پرهيزكاران به تو منتهى گردد،
• اين مقام كسى است كه گناهان، او را دست به دست داده اند. و مهارهاى خطاها او را پيش رانده اند. و شيطان بر او غالب گشته از اين جهت در برابر امر تو از روى بى مبالاتى كوتاهى كرده. و از سر غرور به نواهى تو گرائيده است.
• مانند كسى كه به قدرت تو بر خود جاهل، يا فضل و احسان تو را درباره ى خويش منكر باشد. تا چون چشم هدايتش گشوده و ابرهاى كورى از برابرش پراكنده شده ظلمهاى خود را درباره ى نفس خويش شمرده، و در موارد مخالفت خود با پروردگارش فكر كرده پس گناه بزرگش را بزرگ و مخالفت عظيمش را عظيم ديده
• پس در حالى كه به تو اميدوار و از تو شرمسار بوده، به سوى تو رو آورده و از روى اعتماد روى دلش را به جانبت متوجه ساخته، پس از سر اطمينان و يقين با بار طمعش آهنگ تو كرده و از روى اخلاص با توشه ى ترسش قصد (درگاه) تو نموده. در حالى كه به هيچكس جز تو طمع نداشته و از هيچ چيز غير از تو نمى ترسيده،
• پس در حضور تو با حال تضرع ايستاده و ديده اش را از روى خضوع به زمين دوخته و در برابر عزتت با تذلل و خوارى سر به زير افكنده و از سر فروتنى راز درونى خود را كه تو بهتر از او مى دانى براى تو آشكار ساخته، و به آئين خشوع گناهانش را كه تو حساب آن را بهتر دارى، شمرده. و از مهلكه عظيمى كه در عالم علم تو بر او وارد شده و از كار زشتى كه او را حكم تو رسوا ساخته استغاثه كرده، همان گناهان كه لذتهايش سپرى شده و بالش براى هميشه به جاى مانده است
• اگر عقوبتش كنى منكر عدل تو نشود. و اگر از او درگذرى و بر او رحمت آورى عفو تو را (عجيب) و عظيم نشمارد، زيرا كه تو آن پروردگار كريمى هستى كه آمرزش گناه بزرگ در نظرت بزرگ نمى نمايد.
• بار الها، پس اينك منم كه در حال اطاعت فرمان تو، در دعايى كه به آن امر كرده اى و در حال طلب وفاى به وعده ات، در اجابتى كه وعده داده اى آمده ام، آنجا كه فرموده اى «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم»
• بار الها، پس بر محمد و آلش رحمت فرست و با آمرزش خود با من برخورد كن همچنانكه من با اعتراف خود، با تو برخورد كردم و مرا از افتادنگاههاى گناهان بردار همچنانكه خود را براى تو پست ساخته ام و مرا در پرده ى ستاريتت بپوشان، همچنانكه در انتقامم درنگ كردى
• بار الها، و نيتم را در طاعت خود ثابت ساز و بصيرتم را در عبادتت قوى گردان. و مرا به اعمالى موفق دار كه به وسيله ى آن چرك گناهان را از من بشوئى و هنگام وفات مرا به ملت خود و ملت پيغمبرت: محمد (ع) بميران،
• بار الها، من در اين مقام خود به سوى تو بازمى گردم، از گناهان كبيره و صغيره ام و از معصيتهاى پوشيده و آشكارم، و از لغزشهاى ديرينه و تازه ام، مانند بازگشتن تائبى كه خيال گناه در دلش نگذرد و فكر برگشتن به خطائى را به ضمير راه ندهد
• و تو خود فرمودى- اى پروردگار من در كتاب محكمت، كه توبه را از بندگانت مى پذيرى و از گناهان در مى گذرى. و توبه كنندگان را دوست مى دارى، پس به مقتضاى وعده ى خود توبه ام را بپذير. و بر حسب ضمانت خود از گناهم درگذر و چنانكه شرط كرده اى محبتت را بر من لازم گردان
• و شرط من با تو- اى پروردگار من- آن است كه به آنچه ناپسند توست بازنگردم. و ضمانتم آنكه به كارى كه پيش تو نكوهيده است رجوع نكنم، و پيمانم اين است كه از همه ى معاصى تو دورى گزينم.
• بار الها، تو به آنچه من كرده ام داناترى پس بيامرز براى من- آنچه را كه مى دانى و بازگردان مرا به قدرت خود به آنچه دوست دارى
• بار الها، بر ذمه ى من وبالهائى است كه آنها را به ياد دارم و وبالهائى است كه فراموش كرده ام، و همه ى آنها برابر چشم تو است، كه به خواب نمى رود و پيش علم توست كه فراموش نمى كند. پس در برابر آنها به صاحبانش عوض بده. و وزرش را از دوش من بينداز و سنگينيش را از من تخفيف ده و مرا از ارتكاب مانند آنها باز دار.
• بار الها، نمى توانم به توبه ى خود وفاء كنم مگر به نگهدارى و از گناهها خوددارى ندارم مگر به قوت تو. پس مرا به نيروى كافى و عصمتى مانع (از گناه) تعهد فرماى.
• بار الها، هر بنده اى كه به سوى تو باز گردد، و او در علم غيب نزد تو شكننده ى توبه و بازگردنده ى به گناه و خطاى خويش است، پس من به تو پناه مى برم از آنكه مانند او باشم. پس توبه ى مرا چنان توبه اى قرار ده كه پس از آن به توبه اى محتاج نباشم: توبه اى كه موجب محو گناهان گذشته و سلامت در بقيه ى ايام عمر باشد.
• بار الها، من از نادانى خود عذر مى طلبم و بخشش بدى كردار مرا از تو مى خواهم پس از روى احسان مرا به كنف رحمت خود درآور و از راه تفضل در جامه ى عافيت بپوشان.
• بار الها، من از آن خاطرات دل و نگاههاى چشم و گفتگوهاى زبانم كه مخالف اراده تو يا بيرون از حد محبت تو باشد، پيش تو چنان توبه مى كنم كه هر يك از اعضايم، جداگانه، از عقوبتهاى تو سالم ماند، و از قهر و انتقام شديد دردناكت، كه بيدادگران از آن مى هراسند ايمن گردد،
• بار الها، پس بر تنهائيم در برابر تو، و بر طپيدن- دلم از ترس تو، و لرزه ى اعضايم از هيبت تو، رحمت آور زيرا گناهانم اى پروردگار من- در ساحت تو مرا در مقام رسوائى بپا داشته، پس اگر ساكت شوم، احدى درباره ام سخن نمى گويد، و اگر وسيله اى يا كفيلى طلبم- سزاوار شفاعت نيستم.
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست، و كرمت را در خطاهايم شفيع ساز، و به آئين مهربانى گناهانم را ببخش، و مرا به آنچه سزاوارم عقوبت مفرماى و دامن احسان بر من بگستر، و مرا در پرده ى عفوت بپوشان. و با من معامله شخص مقتدرى كن، كه بنده اى ذليل با تضرع و خضوع به درگاه او رفته، پس (آن مقتدر) بر او رحمت آورده. يا توانگرى كه بنده اى فقير نزد او آمده پس (آن توانگر) او را از خاك برداشته.
• بار الها، مرا از تو پناه دهنده اى نيست، پس بايد كه عزتت مرا پناه دهد، و مرا شفيعى به سوى تو نيست پس بايد فضل تو شفيعم شود و گناهم مرا به هراس افكنده پس بايد عفو تو مرا ايمن سازد.
• پس با اين حال آنچه بر زبان راندم، از جهت جهل به كردار زشت و در اثر فراموشى كارهاى نكوهيده پيشينيم نيست. بلكه براى آن است كه آسمان تو و هر كه در آن ساكن است، و زمين تو و هر كه بر روى آن است ندامتى را كه آشكار كردم و توبه اى را كه در آن به تو پناه بردم، بشنوند
• تا مگر يكى از ايشان- به رحمت تو- بر پريشان حاليم رحم آورد - يا براى آشفتگيم بر من رقت كند، پس از جانب او دعائى به من رسد كه از دعاى من نزد تو به اجابت نزديكتر باشد. يا شفاعتى دست دهد كه نزد تو از شفاعت من استوارتر باشد كه نجات من از خشم تو، و دست يافتنم به خشنودى تو در طى آن باشد.
• بار الها، اگر پشيمانى پيش تو توبه است، پس من پشيمانترين پشيمانهايم و اگر ترك گناه تو انابه است پس من اولين انابت كنندگانم- و اگر استغفار سبب ريختن گناهان است، پس من پيش تو از مستغفرانم.
• بار الها، پس همچنانكه به توبه فرمان دادى و قبول آن را ضمانت كردى و بر دعا تحريص و ترغيب كردى و وعده ى اجابت دادى. بر محمد و آلش رحمت فرست. و توبه ى مرا قبول كن و به نوميدى از رحمتت بازم مگردان زيرا توئى پذيرنده ى توبه كاران و بخشنده ى بر خطاپيشگان بازگرايندگان.
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست همچنانكه به وسيله ى او ما را هدايت كردى و بر محمد و آلش رحمت فرست، همچنانكه به سبب او ما را رهائى دادى و بر محمد و آلش رحمت فرست چنان رحمتى كه ما را در روز رستاخيز و در روز احتياج به تو شفاعت كند. زيرا كه تو بر هر چيز قدرت بى پايان دارى. و آن براى تو آسان است.
-----------------
