از دعاهاى‌آن حضرت (ع) است در پناه بردن به خدا از خوى ناپسنديده و بد و كارهاى نكوهيده
― خدايا پناه به تو مى برم از آشفتن حرص و افروختن خشم و چيرگى حسد و ضعف شكيبائى و كمى قناعت و تندخوئى و مبالغه در طلب لذات و تعصب بر باطل
― و پيروى هوى و سرپيچى از راه راست و خواب غفلت و كوشش كردن بيش از حاجت و برگزيدن باطل بر حق و اصرار بر گناه و خرد شمردن معصيت و بسيار شمردن طاعت
― و همسرى نمودن با توانگران و خوار شمردن درويشان و بدرفتارى با زيردستان و ناسپاسى نيكوئى كنندگان
― و يارى ستمگران و رها كردن ستمديدگان و از اينكه آنچه حق ما نيست بخواهيم، يا ندانسته در علم دين چيزى بگوئيم
― و پناه به تو مى بريم كه قصد فريب كسى در دل گيريم يا بكارهاى خويش بباليم و اميدهاى خود را دراز كنيم
― پناه به تو مى بريم از سرشت بد و حقير شمردن گناه كوچك و اينكه شيطان بر ما مستولى گردد يا زمانه ما را در سختى افكند يا سلطان بر ما ستم كند
― پناه به تو مى بريم از زياده روى و از نيافتن اندازه حاجت از معيشت
― پناه به تو مى بريم از شادى دشمن و احتياج باقران و زندگى در سختى و مرگ ناگهانى
― پناه به تو مى بريم از دريغ و افسوس بزرگ و كارى كه پشيمانى آرد و از اندوه عظيم و بدترين بدبختيها و سوء عاقبت و نوميدى از ثواب و فرود آمدن عقاب
― خدايا درود بر محمد و آل او فرست و مرا و همه مردان و زنان مومن را از اينها در پناه خود حفظ كن برحمتك يا ارحم الراحمين.
.....................................
