و از دعاى امام عليه السلام بود، هنگامى كه به ابر و آذرخش نگاه كرد و بانگ غرش ابر را شنيد
- خداوندا همانا اين دو، دو نشانه از نشانه هاى تو و دو خدمت گزار از خدمت گزاران تو هستند، كه به رساندن رحمتى سودمند يا كيفرى زيان بار به طاعتت مى شتابند. پس به سبب آن دو، باران زيانبار بر ما نباران. و به سبب آن دو جامه بلا بر ما نپوشان.
- خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و سود و بركت اين ابرها را بر ما فرود آور و آزار و زيانشان را از ما برگردان و در آنها آفتى به ما نرسان و زيانى بر معيشت ما نفرست.
- خداوندا و اگر آن را براى كيفر برانگيخته اى و از روى خشم فرستاده اى، پس ما از خشمت، از تو امان مى خواهيم. و براى درخواست بخششت، به سوى تو زارى مى كنيم. پس خشم را به سوى مشركان بگردان و آسياب كيفرت را براى ملحدان به گردش درآور.
- خداوندا خشكسالىِ شهرهاى ما را، با آبيارى خويش برطرف ساز و عقده دل هايمان را، با روزى ات بگشا و ما را از خودت به ديگرى مشغول نكن و اصل احسانت را از جمع ما قطع نساز. زيرا توانگر كسى است كه تو توانگر ساختى و سالم كسى است كه تو نگهدارى نمودى.
- هيچ كس در نزد تو (قدرت) دفاع ندارد و هيچ كس از غلبه ات امتناع نتواند كرد. به هر چه خواستى، بر هر كس خواستى، حكم مى كنى و به آنچه خواستى، بر هر كس خواستى، فرمان مى رانى.
- پس سپاس تو راست، بر بلاهايى كه ما را از آن نگهداشتى و شكر تو راست، بر آنچه از نعمت هايت كه به ما بخشيدى. سپاسى كه سپاس سپاس گزاران را پشت سر گذارَد و سپاسى كه زمين و آسمانش را پر سازد.
- همانا تو بهره دهنده بهره هاى بزرگ، بخشنده نعمت هاى عظيم، قبول كننده سپاس اندك، پاداش دهنده شكر كم، نيكوكارِ عطاكننده هستى. داراى بخششى. خدايى جز تو نيست. بازگشت (همه) به سوى توست.
........................
