صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۷ - فراز ۵۹

رَبِّ صَلِّ عَلَيْهِمْ زِنَةَ عَرْشِكَ وَ مَا دُونَهُ، وَ مِلْ‏ءَ سَمَاوَاتِكَ وَ مَا فَوْقَهُنَّ، وَ عَدَدَ أَرَضِيكَ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ، صَلَاةً تُقَرِّبُهُمْ مِنْكَ زُلْفَى، وَ تَكُونُ لَكَ وَ لَهُمْ رِضًى، وَ مُتَّصِلَةً بِنَظَائِرِهِنَّ أَبَداً.

اى پروردگار بر ایشان درود فرست هموزن عرش خود و آنچه زیر عرش است (همه ‏ى عالم) و مقدار آنچه آسمانهایت و آنچه در بالاى آنها است را پر گرداند، و مقدار شماره‏ ى زمینهایت و آنچه در زیر آنها و میان آنها است (مقصود بسیارى یا بزرگى پاداش درود است یعنى اگر جسم بود همانا به اندازه ‏اى باشد که آسمانها و آنچه در بالاى آنها است و زمینها و آنچه در زیر و میان آنها است را پر سازد، و ظاهر فرمایش امام- علیه ‏السلام-: و عدد ارضیک تعدد و بسیارى زمین است، چنانکه در قرآن کریم «س 65 ى 12( است: الله الذى خلق سبع سموات و من الارض مثلهن یعنى خدا کسى است که هفت آسمان را خلق نمود و مانند آن هفت زمین را آفرید و ظاهر این آیه دلالت دارد به اینکه زمین مانند آسمانها هفت است چون فرموده: و زمین را مانند آسمانها بیافرید، و مانند بودن در عدد و شماره است نه در کیفیت و چگونگى، زیرا کیفیت آسمان خلاف کیفیت زمین است، و در قرآن مجید آیه‏اى که دلالت کند زمین مانند آسمانها هفت است جز این آیه نیست، و گفته شده: مراد از هفت زمین هفت طبقه‏ ى زمین است که هر طبقه‏ اى بالاى طبقه‏ ى دیگر قرار گرفته، و الله اعلم) درودى که ایشان را به کمال قرب به تو رساند، و براى تو و ایشان خشنودى، و همیشه به مانندهاى آن درودها پیوسته باشد.