اَللَّهُمَّ اِنّى اَعْتَذِرُ اِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتى
بار خدايا به پيشگاهت عذر خواهم در حق ستمديده‏اى كه در حضور من بر او ستم رفته

فَلَمْ اَنْصُرْهُ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ اُسْدِىَ اِلَىَّ فَلَمْ اَشْكُرْهُ، وَ مِنْ مُسى‏ءٍ
و من ياريش ننمودم، و از احسانى كه در حقّم شده و شكرش را بجا نياورده‏ام، و از بد كننده‏اى كه از من
اعْتَذَرَ اِلَىَّ فَلَمْ اَعْذِرْهُ، وَ مَنْ ذى‏فاقَةٍ سَئَلَنى فَلَمْ اُوثِرْهُ،
پوزش خواسته و عذرش را نپذيرفته‏ام، و از فقيرى كه از من حاجت خواسته و من خواست او را بر خواست خود ترجيح نداده‏ام،
وَ مِنْ حَقِّ ذى حَقٍّ لَزِمَنى لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ اُوَفِّرْهُ، وَ مِنْ عَيْبِ
و از حقّ مؤمن حق دارى كه بر عهده‏ام مانده و آن را ادا ننموده‏ام، و از عيب
مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لى فَلَمْ اَسْتُرْهُ، وَ مِنْ كُلِّ اِثْمٍ عَرَضَ لى
مؤمنى كه بر من آشكار گشته و آن را نپوشانده‏ام، و از هر معصيتى كه برايم پيش آمده و از آن
فَلَمْ اَهْجُرْهُ. اَعْتَذِرُ اِلَيْكَ -يا اِلهى - مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظآئِرِهِنَ‏اِعْتِذارَ
دورى نجستم. بار الها از همه آنها و از آنچه مانند آنهاست از حضرتت با دل آكنده از پشيمانى
نَدامَةٍ يَكُونُ واعِظاً لِما بَيْنَ يَدَىَّ مِنْ اَشْباهِهِنَّ، فَصَلِّ عَلى‏
عذر مى‏خواهم عذرى كه مرا در آينده از نظاير آنچه بر من گذشت بازدارد، پس بر
مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاجْعَلْ نَدامَتى عَلى‏ ما وَقَعْتُ فيهِ مِنَ الزَّلاَّتِ،
محمد و آلش درود فرست، و پشيمانيم را بر لغزشهايى كه گرفتارشان شده‏ام،
وَ عَزْمى عَلى‏ تَرْكِ مايَعْرِضُ لى مِنَ‏السَّيِّئاتِ تَوْبَةً تُوجِبُ
و تصميم را بر ترك گناهانى كه برايم پيش آيند توبه‏اى قرار ده كه
لى مَحَبَّتَكَ، يا مُحِبَّ التَّوَّابينَ.
برايم موجب عشق تو گردد، اى دوستدار توبه كنندگان.