― خدايا سپاس تو را بر نيكويى قضايت، و بر آنچه از من بگرداندى از بلايت. پس نصيب مرا از رحمت خود، در اين عافيت عاجل و نعمت دنياى زائل منحصر مساز كه به وسيله ى آنچه دوست دارم بدبخت شوم،
― و در صورتى كه آن عافيت كه روز را در آن به شب برده يا شب را در آن به روز آوردام مقدمه بلايى دائم و وبالى مستمر باشد، پس آن بلا و بال را كه برايم به تاخير افكنده اى پيش انداز
― و آن نعمت و عافيت را كه پايانش فناست بسيار نيست، و چيزى كه پايانش بقاست، كم نيست. و بر محمد و آلش رحمت فرست.
......................
