از دعاهاى امام عليه السلام است هرگاه از آن حضرت دور مى شد چيزى كه از آن مى ترسيد يا خواسته او زود روا مى گشت
̶ بار خدايا سپاس تو را بر نيكوئى آنچه مقدر نموده اى، و به آفت و بدى كه از من دور ساختى، پس بهره ى مرا از رحمت خود (تنها) تندرستى كه اكنون بخشيده اى قرار مده كه (در آخرت) بدبخت شوم به سبب آنچه دوست دارم و ديگرى به سبب آنچه (در دنيا) پسند من نيست خوشبخت شود،
̶ و اگر اين تندرستى كه روز را در آن به شب رسانده يا شب را به روز برده ام در جلو من (آخرت) بلاء و گرفتارى هميشگى و بار سنگينى باشد كه برطرف نشود پس آنچه (گرفتارى آخرت) كه برايم پس انداخته اى پيش انداز و آنچه (در دنيا) پيش انداخته اى پس انداز
̶ زيرا چيزى كه پايانش نيستى است اندك است و چيزى كه پايانش هميشگى است بسيار است و بر محمد و آل او درود فرست.
.......................