از دعاهاى امام عليه السلام است در اقرار به گناه و درخواست توبه و بازگشت به سوى خداى تعالى
̶ بار خدايا سه خصلت مرا از درخواست از تو باز مى دارد، و يك خصلت مرا بر آن مى دارد،
̶ بازمى دارد مرا امرى كه به آن فرمان دادى و من از به جا آوردن آن درنگ كردم، و نهيى كه از آن جلوگيرى كردى و من به سوى آن شتافتم و نعمتى كه به من بخشيدى و من در سپاسگزاريش كوتاهى نمودم،
̶ و مى دارد مرا به درخواست از تو تفضل تو به كسى كه رو به تو آورد، و با گمان نيك به سوى (درگاه رحمت) تو آيد، زيرا همه ى احسانهاى تو از روى تفضل مى باشد و همه ى نعمتهاى تو ابتدائى است،
̶ پس اينك خداى من، اين منم به درگاه گرامى تو همچون فرمانبردار خوار ايستاده، و با شرمندگيم مانند محتاج عيالمند از تو درخواست مى نمايم،
̶ اعتراف دارم كه هنگام احسانت جز خوددارى از معصيت تو فرمان نبرده ام، و در همه ى احوال بى احسان تو نبودم (و فضلت شامل حالم بود)،
̶ پس اى خداى من، آيا اعترافم به بدى آنچه كرده ام نزد تو سود مى دهد؟ و آيا اقرارم در درگاهت به زشتى آنچه به جا آورده ام از (عذاب) تو مرا رها مى نمايد؟ يا در اينجا خشم خود (دورى از رحمتت) را براى من قرار داده اى؟ يا هنگامى كه دعا كرده تو را مى خوانم دشمنى تو با من همراه بوده؟
̶ منزه و پاكى، از تو نوميد نمى شوم در حالى كه در توبه و بازگشت به سوى خود را برويم گشوده اى، بلكه مى گويم: گفتار بنده ى خوارى كه به خود ستم كرده و حرمت پروردگارش را رعايت ننموده،
̶ بنده اى كه گناهانش بزرگ و رو به فزونى است، و روزگارش به او پشت كرده و برگشته تا چون ببيند كه زمان كار گذشته، و عمر به پايان رسيده، و باور نمايد كه پناه و گريزگاهى از (كيفر) تو برايش نيست، و به وسيله ى توبه و انابه به تو روى آورده، و توبه را براى تو خالص گرداند، پس با دلى پاك و پاكيزه به سوى تو برخيزد، و با صداى تغيير يافته (زمزمه دار) آهسته تو را بخواند،
̶ در حاليكه براى تو فروتنى كرده و خم گشته و سر به زير افكنده و كج شده، و ترس پاهايش را به لرزه انداخته و بسيارى اشك گونه هايش را غرق نموده تو را مى خواند به اى بخشنده ترين بخشندگان و اى بخشنده تر كسى كه رحمت خواهان پى در پى به او رو مى آورند، و اى مهربانتر كسى كه آمرزش جويان گرد او گردند، و اى آنكه بخشش او از كيفرش بيشتر است، و اى آنكه خوشنودى او از خشمش افزونتر است،
̶ و اى آنكه با گذشت نيك بر آفريدگانش منت نهاده، و اى آنكه بندگانش را به توبه پذيرى عادت داده، و اى آنكه اصلاح تباهى هاى ايشان را به وسيله ى توبه خواسته، و اى آنكه از كردار (نيك) ايشان به اندك خوشنود گشته، و اى آنكه (كار) اندك ايشان را پاداش بسيار داده، و اى آنكه روا شدن دعاء را بر ايشان ضمانت كرده، و اى آنكه از روى تفضل پاداش نيك به ايشان را وعده فرموده است،
̶ من گناهكارتر از آنكه معصيت تو كرده و او را آمرزيده اى نيستم، و نكوهيده تر از كسى كه به پيشگاه تو عذر آورده و عذرش را پذيرفته اى نمى باشم، و ستمكارتر از كسى كه به درگاه تو توبه كرده و به او احسان كرده اى نيستم،
̶ در اينجا كه هستم (از كردار ناپسندم) به سوى تو توبه مى كنم توبه ى كسى كه از آنچه پيش از اين كرده پشيمان است، از آنچه بر او گرد آمده ترسان است، از آنچه در آن افتاده شرمنده ى واقعى است،
̶ مى داند كه گذشت از گناه بزرگ بر تو بزرگ نمى نمايد، و گذشت از معصيت بسيار بر تو دشوار نيست، و چشم پوشى از جرمهاى از حد گذشته بر تو گران نمى باشد، و دوست ترين بندگان تو نزدت كسى است كه بر تو سركشى ننمايد، و از اصرار (بر گناه) دورى گزيند، و همواره آمرزش خواهد
̶ و من نزد تو از سركشى بيزارى مى جويم، و به تو پناه مى برم از اينكه (بر گناه) اصرار نمايم و براى آنچه در آن كوتاهى نمودم از تو آمرزش مى خواهم ، و بر آنچه از انجام آن نتوانم از تو يارى مى طلبم،
̶ بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه از تو بر من واجب است را به من ببخش، و از آنچه از جانب تو سزاوار آن مى باشم رهائى ده، و از آنچه (دوزخ كه) بدكرداران از آن مى ترسند پناهم ده، زيرا تو بر عفو و گذشت توانائى، و براى آمرزش اميدوارى به تو است، و به گذشت (از گناه) مشهورى، حاجتم را جز (آمرزش) تو جاى درخواستى نيست، و گناهم را جز تو آمرزنده اى نيست تو از عيوب منزهى كه براى گناهان جز تو آمرزنده اى
̶ و من بر خود جز از تو نمى ترسم زيرا تو سزاوارى كه از تو بترسند و سزاوارى كه بيامرزى، بر محمد و آل محمد درود فرست و حاجتم روا كن، و خواسته ام را برآور، و گناهم را بيامرز، و از ترس ايمنم گردان، زيرا تو به هر چيز توانائى، و آنچه خواستم (روا كردنش) بر تو آسان است، پروردگار جهانيان دعايم را مستجاب فرما.
.........................
