صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۸ - فراز ۸
فَيَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ، وَ عَفْوُهُ عَظِيمٌ، يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ، يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عُدْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ وَ تَعَطَّفْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ وَ تَوَسَّعْ عَلَيَّ بِمَغْفِرَتِكَ.
پس اى کسى که رحمت و مهربانى او فراخ (مومن و کافر را فراگیرد) و عفو و گذشتش بزرگ (بسیار) است، اى عظیم و بزرگوار (که عقول به کنه ذات مقدسهات پى نبرد) اى کریم و بخشنده، بر محمد و آل محمد درود فرست، و به رحمت و مهربانیت بر من احسان فرما، و به فضل و نیکیت بر من مهربان باش، و به آمرزشت بر من گشایش ده.
