از دعاهاى امام عليه السلام است در پناه بردن به خداى تعالى
̶ بار خدايا اگر بخواهى از ما بگذرى از فضل و احسان تو است، و اگر بخواهى ما را به كيفر رسانى از عدل و دادگرى تو است،
̶ پس به نعمت (بى پايان) خود بخششت را بر ما آسان فرما، و به گذشتت (از گناهان) ما را از كيفرت رهائى ده، زيرا (در بازپرسى) ما را توانائى دادگرى تو نيست، و بى عفو و بخششت هيچيك از ما را رهائى (از عذاب) نه،
̶ اى بى نياز بى نيازان، اينك ما بندگان تو در اختيار توايم، و من نيازمندترين نيازمندان به توام، پس به بى نيازى و عطاى خويش احتياج ما را برطرف فرما، و ما را به بازداشتن (از رحمت) خود نوميد مگردان كه (اگر از رحمت بازداشتى) بدبخت كرده اى كسى را كه از تو نيكبختى خواسته، و نوميد ساخته اى آن را كه از احسان تو بخشش طلبيده،
̶ پس در اين هنگام (بدبختى و نوميدى) از جانب تو به كه رو آوريم، و از درگاه تو به كجا رويم؟ (جز تو پناهى نداريم) منزه و پاكى تو ما بيچارگانيم كه اجابت (دعا)شان را واجب گردانيده اى، و ما رنج ديدگانيم كه رفع گرفتاريشان را وعده داده اى،
̶ و شبيه ترين چيزها به اراده و خواست تو، و سزاوارترين كارها به ذات تو در بزرگواريت رحمت و بخشش بر كسى است كه از تو درخواست رحمت نموده، و رسيدن به فرياد كسى است كه از تو فريادرسى طلبيده، پس بر زارى ما به درگاهت رحم كن، و چون خود را در اختيارت افكنده ايم بى نيازمان فرما (از گرفتاريمان برهان)
̶ بار خدايا چون بر نافرمانيت از شيطان پيروى كرديم ما را شماتت كرد (و شادمانى نمود)، پس بر محمد و آل او درود فرست، و پس از آنكه ما براى تو از او دورى گزيده به درگاهت روآورديم اندوهى به ما مرسان كه (به آن) ما را شماتت كند.
........................
