صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۷ - فراز ۱۴

هَذَا يَا إِلَهِي حَالُ مَنْ أَطَاعَكَ، وَ سَبِيلُ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ، فَأَمَّا الْعَاصِي أَمْرَكَ وَ الْمُوَاقِعُ نَهْيَكَ فَلَمْ تُعَاجِلْهُ بِنَقِمَتِكَ لِكَيْ يَسْتَبْدِلَ بِحَالِهِ فِي مَعْصِيَتِكَ حَالَ الْإِنَابَةِ إِلَى طَاعَتِكَ، وَ لَقَدْ كَانَ يَسْتَحِقُّ فِي أَوَّلِ مَا هَمَّ بِعِصْيَانِكَ كُلَّ مَا أَعْدَدْتَ لِجَمِيعِ خَلْقِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ.

این- اى خداى من- حال و چگونگى کسى است که فرمان تو را برده، و روش کسى است که در بندگیت کوشش داشته، اما کسى که امر تو را بجا نیاورده و نهیت را مرتکب گشته پس در کیفرش شتاب نکردى تا حال خود را در معصیتت به حال توبه و بازگشت به طاعتت تغییر دهد، و حقا در نخست چیزى که به نافرمانى تو قصد نمود همه‏ ى کیفرهایت را که براى همه‏ ى آفریدگانت آماده ساخته ‏اى سزاوار مى‏شد.