از دعاهاى امام عليه السلام است در پناه بردن (به خدا) از سختى ها و اخلاق بد و كردارهاى ناپسند.
- خداوندا به تو پناه مى برم از برانگيخته شدن حرص و شدّت خشم و چيرگى حسد و سستى شكيبايى و كاستى قناعت و بدخلقى و زياده روى شهوت و غلبه عصبيّت
- و پيروى هوا و هوس و مخالفت رستگارى و خواب غفلت و انجام دادن كارِ با مشقّت و برترى دادن باطل بر حق و پافشارى بر گناه و كوچك شمردن نافرمانى و بزرگ شمردن طاعت و بندگى
- و فخرفروشى ثروتمندان و تحقير كردن تهى دستان و بدرفتارى با زيردستان و ناسپاسى از كسى كه به ما نيكى كرده
- يا اينكه ستمگرى را كمك كنيم يا آنكه ستم ديده اى را خوار گردانيم يا آنچه حقّ ما نيست بخواهيم يا بدون داشتن آگاهى سخن بگوييم.
- و پناه مى بريم به تو از اينكه قصد خيانت به كسى داشته باشيم و در كارهايمان خودپسند باشيم و آرزوهايمان را دراز كنيم.
- و پناه مى بريم به تو از نيّت بد و ناچيز شمردن گناه كوچك و اينكه شيطان بر ما دست يابد يا زمانه ما را دچار سختى نمايد يا پادشاه به ما ستم كند.
- و پناه مى بريم به تو از انجام اسراف و از نيافتن روزى كافى.
- و پناه مى بريم به تو از سرزنش دشمنان و از نيازمندى به هم نوعان و از زندگى در سختى و از مرگ ناگهانى.
- و پناه مى بريم به تو از حسرت بزرگ و بزرگ ترين مصيبت و بدترين تيره بختى و بدى سرنوشت و بى بهرگى از پاداش و فرود آمدن كيفر.
- خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و مرا و همه مردان و زنان با ايمان را به رحمتت از آنچه گفته شد پناه ده. اى مهربان ترين مهربانان.
..........................
