دعاى آن حضرت عليه السلام است در طلب رحمت و آمرزش
• بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و شور شهوتم را در رويارويى با هر حرام در هم بشكن، و آزمندى ام را در ارتكاب گناه فرا افكن، و از آزردن هر فرد مسلمان و مؤمن بازم دار، چه مرد و چه زن.
• بار خدايا، هر بنده اى كه درباره ى من مرتكب كار ناپسندى گشته، و در آنچه منعش كرده اى پرده ى حرمتم را دريده، و اينك با مظلمه اى كه از من بر گردن اوست از دنيا رفته، يا زنده است و حقى از من بر وى بجا مانده، بار خدايا، درباره ى ستمى كه به من كرده بيامرزش، و براى حقى كه از من تباه كرده ببخشايش، درباره ى آنچه بر من كرده ميازارش، و به خاطر آزارى كه به من روا داشته، پرده بر مگير از كارش.
• بار خدايا، اين گذشتى را كه بديشان روا داشتم، و اين صدقه اى را كه به آنان بخشيدم، پاكيزه ترين صدقات بخشندگان، و والاترين عطاياى تقرب جويان گردان، و به پاس گذشتم از آنان گذشتت، و به پاس دعايم براى آنان جامه رحمتت را بر تنم پوشان، تا هم من و هم آنان به فضل و بخششت نيكبخت شويم، و هر يك از ما به احسانت رهايى يابيم.
• بار خدايا، هر يك از بندگانت را كه از من به وى آسيبى رسيده، يا از من آزار و اذيتى ديده، يا به خاطر من بر وى ستمى رفته، يا حقش را پايمال كرده ام، يا مانع دادخواهيش شده ام، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و به توانگرى ات از من خشنودش ساز، و از خزانه ى كرمت حقش را بپرداز.
• آنگاه مرا از كيفرى كه به موجب حكمت مستوجب آنم در امان آر، و از عقوبتى كه به مقتضاى عدل توست بازم دار، هرگز مرا تاب تحمل خشم و انتقامت نيست، و توان من با خشمت هيچ گاه برابر نيست، اگر به مقتضاى استحقاقم جزايم دهى هلاكم ساخته اى، و اگر با جامه ى رحمتت نپوشانيم به تباهيم در انداخته اى.
• بار خدايا، از تو چيزى را مى خواهم كه عطايش از تو چيزى نمى كاهد، و بر گرفتن بارى را مى خواهم كه بر گرفتنش بر تو گران نمى آيد.
• از تو مى خواهم كه نفسم را به من بخشى، و نفسى كه وى را براى كسب سود يا دفع زيانى نيافريدى، بلكه آن را بيافريدى تا ثابت كنى كه بر اينگونه آفريدن توانايى، و حجت تمام كنى كه بر آفرينش همانند آن دانايى.
• بار خدايا، از تو مى خواهم بار گناهانم را كه سخت گرانبارم ساخته برگيرى، و بر تحمل بار گرانى كه از پايم در آورده ياريم دهى.
• پس بر محمد و خاندانش درود فرست و بر نفسم كه به خود ستم كرده بخشايش آر، و رحمتت را به برداشتن بار گرانم برگمار، بسا رحمتت كه به گناهكاران رسيده، و بسا گذشتت كه ستمكاران را فرا گرفته.
• پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا الگوى كسانى ساز كه از پرتگاه خطاكاران گذارنده اى، و به توفيقت از مهلكه هاى گنهكاران رهانده اى، آنان كه آزاد شده ى عفوت از اسارات خشمت گشتند، و رهايى يافته ى احسانت از زنجير عدالتت شدند.
• بار خدايا، اگر با من چنين كنى، اين لطف در حق كسى كرده اى كه استحقاق كيفرت را انكار نمى كند، و خود را از سزاوارى عذابت مبرا نمى داند.
• بار خدايا، اگر اين منت بر من نهى، بر كسى منت نهاده اى كه بيمش از تو از آزمندش به تو پيش است، و نوميدى اش از رهايى، از اميدش به رهايى افزون است، اين نه بدان معناست كه از رحمتت نوميد است، يا به فريب ها دل خوش نموده است، بلكه از آن روست كه نيكى هايش در برابر بدى هاش اندك است، و دليل هاش در همه ى دادخواهى ها سست است.
• اما تو، بار خدايا، شايسته اى كه راست كرداران، به رحمتت مغرور نشوند، گنهكاران، از درگهت نوميد نگردند، تو آن پروردگار بزرگى كه احسانت را از كسى باز نمى دارى، و در مطالبه ى حقت بر كسى سخت نمى گيرى.
• بار خدايا، يادت از آنچه در يادها آيد فراتر، نامهايت از آنچه (مردمان) بر تو نهند مقدس تر، و نعمتت در ميان همه ى آفريدگانت گسترده است.
• پس بر همه ى اين نعمت ها سپاست باد، اى پروردگار جهانيان.
-----------------------
