• بارخدايا به راستى من به بريدن از دنيا و توجه به تو خود را رها كردم.
• و با همه ى وجودم روى به تو آوردم.
• و از آنچه به عطاى تو نيازمند است روى گرداندم.
• و درخواستم را از كسى كه از احسان تو بى نياز نيست گرداندم.
• و ديدم كه در حقيقت طلب محتاج از محتاج ابلهى رأى و گمراهى عقل است.
• زيرا بسيار ديده ام اى خداى من مردمى را كه عزت به غير تو طلبيدند و خوار شدند، و از غير تو ثروت خواستند و بى چيز شدند، و آهنگ بلندى كردند و پست شدند، پس درست است.
• كه بر اثر ديدن امثال اينان عبرت يافتن انسان دورانديش موفقش ساخته و بواسطه ى انتخابش به راه درست راهنمايى يافته.
• پس تويى اى مولاى من جايگاه خواسته ام نه كسان ديگر كه مورد سئوالند و تويى برآرنده حاجتم نه ديگرانى كه مورد طلبند.
• و پيش از هر كه خوانده شود تويى مخصوص به خواندن و دعاى من، و هيچكس شريكت نيست در اميدم، و با تو برابر نيست در دعايم، و با تو پيوسته نيست در ندايم.
• اى خداى من يگانگى عدد و يكى بودن و صفت قدرت بى نيازى، و فضيلت توانايى و نيرومندى، و درجه ى بلندى و برترى به تو اختصاص دارد.
• و هر كس غير تو در زندگيش مورد رحمت توست، و در كار خويش تحت تسلط تو، و در منزلش تحت اختيار تو، حالاتش متضاد، و صفاتش ناپايدارند.
• پس تو والاتر از آنى كه شبيه يا مخالفى داشته باشى، بزرگتر از آن كه مانند و همتا برايت بوده باشد، پس پاك و منزهى تو اى خداوندى كه خدايى جز تو نيست.
------------------------------
