• اى كسى كه يادش شرف است براى يادكنندگان و اى آنكه شكرش رستگارى است براى شكرگزاران و اى كه فرمانبرداريش رهايى است براى فرمانبرداران درود فرست بر محمد و آل او و دلهاى ما را به يادت از هر يادى و زبانهايمان را به شكرت از هر شكر ديگر و اعضايمان را به فرمانبرداريت از هر طاعت و فرمانبردارى ديگر مشغول ساز.
• پس اگر براى ما آسايشى از كار مقدر فرموده اى آنرا آسايش همراه سلامت مقرر فرما كه در آن ما را گناهى درنيابد و ملالى به ما نرسد تا آنجا كه فرشتگان نويسنده ى گناهان با نامه اى خالى از ذكر بديها شاد و خوشحال بازگردند و فرشتگان نويسنده ى خوبى ها به آنچه نوشته اند از حسنات ما شاد و خوشحال بازگردند.
• و آن هنگام كه روزى هاى زندگى ما سپرى شد و اوقات عمرمان به سر رسيد و به دعوت تو (مرگ) كه از آن و پذيرفتنش ناچاريم فراخوانده شديم پس بر محمد و آل او درود فرست و پايان آنچه نويسندگان اعمال ما شماره مى كنند را توبه اى قبول شده قرار ده كه بعد از آن ما را بر گناهى كه بجا آورده ايم و بر نافرمايى كه مرتكب شده ايم بازندارى و كيفر ندهى.
• و آن روز كه اخبار بندگانت را مى آزمايى آن پرده اى كه ما را به آن پوشانده اى در برابر شاهدان از كار ما برمدار.
• زيرا تو بر هر كس كه تو را بخواند مهربانى و براى هر كه به درخواستى ندايت كند جواب دهنده و روا كننده اى.
...........................
