صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۸ - فراز ۶

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ لَا تُخَيِّبِ الْيَوْمَ ذَلِكَ مِنْ رَجَائِي، يَا مَنْ لَا يُحْفِيهِ سَائِلٌ وَ لَا يَنْقُصُهُ نَائِلٌ، فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً مِنِّي بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ، وَ لَا شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ إِلَّا شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ سَلَامُكَ.

بار خدایا پس بر محمد و آل محمد درود فرست، و امروز آن امید مرا نومید مگردان، اى کسى که (درخواست) درخواست‏ کننده ‏اى او را به رنج نمى‏ اندازد، و عطا و بخششى (توانگرى) او را کم نمى‏ گرداند، زیرا من از روى اعتماد داشتنم به کردار شایسته‏ اى که آن را پیش فرستاده (بجا آورده) و به شفاعت و میانجی گرى مخلوق و آفریده‏ اى که به او امید داشته باشم جز شفاعت محمد و اهل‏ بیت و خویشان او (حضرت زهراء و ائمه‏ ى معصومین علیهم‏ السلام) که بر او و ایشان درود تو باد، به سوى تو نیامده ‏ام.