― بار خدايا اى كسى كه توصيف وصف كنندگان، تو را وصف نمى كند.
― و اى كسى كه اميد اميدواران از او فراتر نمى رود.
― و اى كسى كه پاداش نيكوكاران نزد او تباه نمى شود.
― و اى آنكه ترس عبادت كنندگان به او منتهى شود.
― و اى آنكه نهايت بيم پرهيزكاران او است.
― اين جايگاه كسى است كه بازيچه ى دست گناهان قرار گرفته و مهارهاى خطاها او را كشيده اند و شيطان بر او چيره گشته از اين جهت در اجراى امر تو كوتاهى ورزيده و از سر نادانى و غرور به آنچه از آن نهى كردى جامه ى عمل پوشيده است.
― مانند كسى كه به قدرت تو بر خود ناآگاه است و يا فضل و احسانت را درباره ى خويش انكار مى كند تا چون ديده ى هدايتش گشوده شود و ابرهاى كورى از برابرش برطرف گردد، ستمهايى كه بر خود نموده بشمرد و در امورى كه با خداى خود مخالفت كرده بينديشد آنگاه بزرگى گناهش را ببيند و به عظمت مخالفتش پى ببرد.
― پس در حالى كه دل به اميد تو بسته و از حضرتت شرمسار است به سوى تو رو آورده و از روى اطمينان به تو با شوق و رغبت متوجه تو شده و از روى يقين با طمع خود آهنگ تو نموده و از روى اخلاص با توشه ى ترس قصد تو كرده در حالى كه جز تو به احدى طمع نداشته و از هيچ چيز غير تو نمى ترسد.
― پس در حضورت با حال زارى ايستاده و ديده اش را از روى فروتنى به زمين دوخته و در برابر عزت تو با خوارى سر به زير افكنده و از سر فروتنى رازى را كه تو بهتر از او بدان آگاهى برايت آشكار ساخته و از سر خشوع گناهان خود را كه حضرتت به شمار آنها آگاهترى برشمرده و از مهلكه اى بزرگ كه بر علمت گذشته و از كار زشتى كه به فرمان تو او را رسوا كرده، به تو پناه آورده گناهانى كه لذتهايش سپرى شده ولى پيامدهاى زيانبخشش بجاى مانده است.
― الهى اگر اين بنده را عقوبت كنى عدل و داد تو را انكار نمى كند و اگر از وى بگذرى و بر او رحمت آورى عفوت را عظيم نشمرد زيرا كه تو خداى كريمى هستى كه عفو گناه بزرگ در نظرت بزرگ نيست.
― بار خدايا اينك منم كه در پيشگاهت مطيع و سر به فرمان آمده ام در اينكه خود به ما گفتى كه تو را بخوانيم، اكنون وفاى به وعده اى را كه در مورد اجابت خواسته ام داده اى از تو مى خواهم. زيرا كه فرموده اى «مرا بخوانيد تا خواسته ى شما را اجابت كنم»
― بار خدايا پس بر محمد و آلش درود فرست و با آمرزش خود به من رو آور چنانكه من با اعتراف بر گناه به تو رو آوردم و مرا از لغزشگاههاى گناهان برگير چنانكه در برابر تو پستى گزيدم و مرا در پرده ى خود بپوشان چنانكه در انتقام از من درنگ فرمودى.
― بار الها نيتم را در طاعتت استوار كن و بينشم را در بندگيت پابرجا فرما و مرا به اعمالى موفق كن كه به سبب آن چرك گناهان را از من بشويى و هنگام خروج از دنيا مرا بر آيين خود و پيامبرت محمد صلى الله عليه و آله بميران.
― بار الها در اين موقعيتى كه دارم از گناهان بزرگ و كوچكم و از گناهان پوشيده و آشكارم و از لغزشهاى گذشته و تازه ام به سويت باز مى گردم مانند توبه ى كسى كه خيال گناه در درونش نگذرد و انديشه ى بازگشت به گناه را به خاطرش راه ندهد.
― و تو خود اى پروردگار من در كتاب محكمت فرموده اى كه توبه را از بندگانت مى پذيرى و از زشتى گناهان درمى گذرى و توبه كنندگان را دوست دارى پس بر اساس وعده ى خود توبه ام را بپذير و همانطور كه ضمانت نموده اى از گناهانم بگذر و چنانكه شرط فرموده اى محبتت را بر من لازم فرما.
― و من هم تعهد مى كنم كه به آنچه پسند تو نيست برنگردم و ضمانت مى نمايم كه به كارى كه مورد نكوهش توست باز نگردم و پيمان مى بندم كه از تمام گناهان دورى كنم.
― بار خدايا تو به آنچه من انجام داده ام آگاهترى پس بر من ببخش و بيامرز آنچه را از من خبر دارى و مرا با قدرت خود به سوى آنچه دوست دارى متوجه ساز.
― خداوندا گرفتاريهايى بر دوشم سنگينى مى كند كه آنها را به ياد دارم و گرفتاريهايى نيز هست كه فراموش كرده ام و همه ى آنها در برابر ديده ى توست كه به خواب نمى رود و نزد علم توست كه در آن فراموشى راه ندارد پس در مقابل آن گرفتاريها به صاحبانش عوض بده و گرانى آن را از من دور كن و سنگينى آن را از دوش من بردار و مرا از نزديك شدن و انجام مانند آن باز دار.
― الهى جز با حفظ تو قدرت وفاى به توبه ى خود ندارم و جز به قوت تو توان خوددارى از گناهان ندارم پس مرا با نيروى كافى تقويت كن و خود عهده دار نيروى بازدارنده از گناهم باش.
― الهى هر بنده اى كه به سويت بازگردد و حضرتت به علم غيبى كه دارى مى دانى كه او توبه شكن و بازگردنده به گناه و خطاى خويش است پس من به تو پناه مى برم از آنكه چنين باشم اينك اين توبه ى مرا چنان توبه اى قرار ده كه پس از آن نيازمند توبه اى ديگر نباشم توبه اى كه سبب نابودى گناهان گذشته و ايمنى از گناه در بقيه ى ايام عمر باشد.
― خداوندا از نادانى خود از پيشگاهت عذر مى خواهم و درباره ى كردار بدم از تو بخشش مى طلبم پس از روى احسان مرا در پناه رحمت خويش درآور و از راه تفضل لباس عافيت بر من بپوشان.
― الهى و از هرچه مخالف خواست تو بوده يا از گردونه ى محبت تو بيرون مى برد از خاطراتى كه در قلبم گذشته و نگاههاى چشمم و گفتارهاى زبانم چنان توبه اى مى كنم كه هر يك از اندامم به سهم خود از كيفرت سالم ماند و از انتقام و قهرى كه بيدادگران از آن مى هراسند ايمن گردد.
― الهى بر تنهاييم در پيشگاهت و تپيدن قلبم از ترست و لرزه ى اندامم از هيبتت رحم كن زيرا گناهانم- اى پروردگار من- مرا در جاى رسوايى و خوارى در پيشگاهت نشانده پس اگر سكوت كنم كسى از جانب من سخن نمى گويد و اگر شفيع و ميانجى بطلبم سزاوار شفاعت نيستم.
― بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و بزرگواريت را درباره ى خطاهايم شفيع من فرما و گناهانم را با گذشت خود بر من ببخش و جزايم را از عقوبت خود قرار مده و دامان احسانت را بر من بگستر و مرا در پرده ى عفوت بپوشان و با من بسان نيرومندى رفتار كن كه بنده اى ذليل با زارى به درگاهش رفته و او بر وى ترحم نموده يا بسان رفتار ثروتمندى رفتار كن كه فقيرى سر راهش نشسته و او از وى دستگيرى نموده.
― بار الها مرا از (كيفر) تو پناه دهنده اى نيست پس بايد عزت توانائيت پناهم دهد و براى من شفيعى به سوى تو نيست پس بايد فضل و احسان تو شفيعم شود و گناهانم مرا ترسانيده است، پس بايد (گذشتت) مرا ايمن سازد.
― پس آنچه بر زبان آوردم از روى نادانى به كردار زشتم و در اثر فراموشى كارهاى بد گذشته ام نيست بلكه براى آن است كه آسمان تو و هر كه در آن است و زمين تو و هر كه بر روى آن است پشيمانى را كه براى تو آشكار كردم و توبه اى را كه به سبب آن به تو پناه بردم بشنوند.
― تا شايد برخى از آنان در سايه ى رحمتت بر جايگاه بدم رحم كند يا بر پريشان حاليم بر من رقت آورد آنگاه دعايى به حال من كند كه از دعاى خود من نزد تو به اجابت نزديكتر باشد يا شفاعتى نمايد كه از شفاعت خودم نزد تو استوارتر باشد و رهاييم از خشم تو و دستيابيم به خشنوديت در آن باشد.
― الهى اگر پشيمانى در پيشگاه حضرتت توبه است پس من از همه پشيمان ترم و اگر ترك گناه توبه محسوب مى شود پس نخستين توبه كننده منم و اگر استغفار سبب ريختن گناهان است پس من در برابرت از استغفار كنندگانم.
― بار الها همان گونه كه به توبه و بازگشت فرمان دادى و پذيرش آن را ضمانت فرمودى و بر دعا ترغيب نمودى و نسبت به آن وعده ى اجابت دادى پس بر محمد و آلش درود فرست و توبه ام را بپذير و از رحمتت با نوميدى باز مگردان زيرا كه حضرتت بر گناهكاران بخشنده اى و بر خطاپيشگان كه از صميم دل به تو بازمى گردند مهربانى.
― بار الها بر محمد و آلش درود فرست همچنان كه بوسيله ى او ما را هدايت فرمودى و بر محمد و آلش درود فرست همچنان كه به سبب او ما را رهايى كرامت كردى و بر محمد و آلش درود فرست، درودى كه در قيامت و در روز نياز به تو از ما شفاعت كند زيرا تو بر هر چيز توانايى و آن بر تو سهل و آسان است.
...................................
