صحیفه سجادیه - دعای شماره ۶ - فراز ۲۲
وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ و خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ، حَمَّلْتَهُ رِسَالَتَكَ فَأَدَّاهَا، وَ أَمَرْتَهُ بِالنُّصْحِ لِأُمَّتِهِ فَنَصَحَ لَهَا.
و گواهى مىدهم که محمد بنده و فرستاده و برگزیده از آفریدگان تو است، او را برساندن پیغام خود (به بندگان) واداشتى پس آن را (به مردم) رساند، و به پند دادن به امتش امر فرمودى پس آنها را پند داد
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۴ - فراز ۵
وَ صَلِّ عَلَى خِيَرَتِكَ اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِكَ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الصِّفْوَةِ مِنْ بَرِيَّتِكَ الطَّاهِرِينَ، وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِينَ وَ مُطِيعِينَ كَمَا أَمَرْتَ.
و بار خدایا درود فرست بر برگزیدهات از خلق خود: محمد (صلى الله علیه و آله) و اهلبیت او (فرزندانش و امیرالمومنین و فرزندان آن حضرت علیهم السلام) که از آفریدگانت برگزیده و پاکانند، و چنانکه (در قرآن مجید) امر فرموده اى ما را در برابر آنان شنوندگان (سخنانشان) و فرمانبرداران (دستورهاشان) گردان (اشاره به قول خداى تعالى «س 4 ى 59(: یا ایها الذین امنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولى الامر منکم یعنى اى کسانى که ایمان آوردید خدا و رسول و فرمانداران «از جانب خدا و رسول: امیرالمومنین و یازده فرزند آن حضرت علیهم السلام» را اطاعت کنید. حضرت باقر علیه السلام فرموده: «خداى تعالى در این آیه» تنها ما را قصد نموده و خواسته، همه ى مومنین را تا روز قیامت به طاعت و فرمانبرى از ما امر فرموده است. شیخ بهاءالدین ابوالحسن على ابن عیسى ابن ابىالفتح اربلى «اربل نام شهرى است نزدیک موصل از سمت شرق» که از بزرگان علماى امامیه- قدس الله ارواحهم- و مورد اعتماد همه است در کتاب خود: کشف الغمه فى معرفه الائمه از جابر ابن یزید جعفى نقل مىکند که او گفته از جابر ابن عبدالله شنیدم که مىگفت: چون خداى تعالى یا ایها الذین امنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولى الامر منکم را بر پیغمبر صلى الله علیه و آله فرستاد گفتم: یا رسول الله خدا و رسول او را شناختیم، اولى الامر و فرمانداران را که خدا طاعت ایشان را به طاعت تو پیوسته کدامند؟ حضرت فرمود: ایشان جانشینان و پیشوایان هدایت و رستگارى پس از من هستند، اول آنان على ابن ابیطالب است، پس از او حسن، پس از او حسین، پس از او على ابن الحسین، پس از او محمد ابن على که در توریه مشهور به باقر «شکافنده ى علم» است، و به زودى اى جابر تو او را خواهى دریافت، چون او را دیدار نمودى از جانب من به او سلام برسان، پس از او صادق جعفر ابن محمد، پس از او موسى ابن جعفر، پس از او على ابن موسى، پس از او محمد ابن على، پس از او على ابن محمد، پس از او حسن ابن على، پس از او هم نام و هم کنیه ى من حجت و دلیل خدا در زمین و بازمانده ى او در بین بندگانش: محمد ابن حسن ابن على، او است که خداى عزوجل بر دستهاى او مشارق و مغارب زمین «هر کجا که خورشید طلوع و غروب نماید یعنى همه ى جهان» را مىگشاید، و او است که از پیروان و دوستان خود غیبت نموده پنهان مىگردد چنان پنهانى که در آن بر قول به امامت او ثابت و پابرجا نمى ماند جز کسى که خدا دل او را براى ایمان آزمایش نموده «ایمانش محکم و استوار» است، جابر گفت گفتم: یا رسول الله آیا شیعه ى آن بزرگوار از او در زمان غیبتش سود مىبرد؟ فرمود: آرى قسم به آن کسى که مرا به حق و درستى برانگیخت از نور و روشنائى «وجود مقدس» او روشنائى مىطلبند و از ولایت و دوستى او در غیبتش بهره مند مىگردند مانند بهره بردن مردم از خورشید هر چند ابر در جلو آن برآید، اى جابر این «گفتار» از راز و علم خدا است که «از دیگران» پنهان مىباشد، پس تو آن را پنهان کن جز از کسى که شایسته ى آن است).
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۷ - فراز ۸۶
بِحَقِّ مَنِ انْتَجَبْتَ مِنْ خَلْقِكَ، وَ بِمَنِ اصْطَفَيْتَهُ لِنَفْسِكَ، بِحَقِّ مَنِ اخْتَرْتَ مِنْ بَرِيَّتِكَ، وَ مَنِ اجْتَبَيْتَ لِشَأْنِكَ، بِحَقِّ مَنْ وَصَلْتَ طَاعَتَهُ بِطَاعَتِكَ، وَ مَنْ جَعَلْتَ مَعْصِيَتَهُ كَمَعْصِيَتِكَ، بِحَقِّ مَنْ قَرَنْتَ مُوَالَاتَهُ بِمُوَالَاتِكَ، وَ مَنْ نُطْتَ مُعَادَاتَهُ بِمُعَادَاتِكَ، تَغَمَّدْنِي فِي يَوْمِي هَذَا بِمَا تَتَغَمَّدُ بِهِ مَنْ جَارَ إِلَيْكَ مُتَنَصِّلًا، وَ عَاذَ بِاسْتِغْفَارِكَ تَائِباً.
تو را قسم مى دهم به حق (به مقام و منزلت) کسى (خاتمالانبیاء، صلى الله علیه و آله) که او را از آفریدگانت برگزیده اى، و به حق کسى که او را براى خود پسندیده اى، به حق کسى که او را از آنچه آفریده اى اختیار کرده اى، و کسى که او را براى کار خود (بیان احکام تا روز قیامت) انتخاب نموده اى، به حق کسى که طاعت و فرمانبرى از او را به طاعت از خود پیوسته اى، و کسى که نافرمانى از او را مانند نافرمانى از خود گردانیده اى، به حق کسى که دوستى او را به دوستى خود مقرون نموده اى، و کسى که دشمنیش را به دشمنى خویش جمع کرده اى، مرا در این روزم بپوشان به آنچه (رحمت و عفو خود که) مى پوشانى به آن کسى را که با حال بیزارى از گناه به سوى تو زارى نماید، و با توبه و بازگشت از نافرمانى به درخواست آمرزش از تو پناه آورد
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۸ - فراز ۳
وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَ الْحَمْدَ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ الْأَبْرَارِ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ صَلَاةً لَا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا إِلَّا أَنْتَ، وَ أَنْ تُشْرِكَنَا فِي صَالِحِ مَنْ دَعَاكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ، يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ، وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا وَ لَهُمْ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ.
بار خدایا مر تو را است پادشاهى و سپاس، پرستش شده اى جز تو نیست، از تو درخواست مىکنم که درود فرستى بر محمد بنده و فرستاده و دوست و اختیار شده و برگزیده ى خود از آفریدگانت، و بر آل محمد که نیکوکاران و (از گناهان) پاکان و (به پیروانشان) سود رسانند، درودى که کسى جز تو بر شمردن آن توانائى نداشته باشد، و اینکه ما را در دعاء و درخواست شایسته ى هر که از بندگان باایمانت که در این روز تو را مىخواند شریک گردانى، اى پروردگار جهانیان، و ما و ایشان را بیامرزى، زیرا تو بر هر چیز توانائى (قدیر کسى است که هر چه را بخواهد انجام مىدهد، از اینرو جز خداى تعالى به آن وصف نمىشود).