صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱۲ - فراز ۱۶

وَ لَا أَخَافُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا إِيَّاكَ، إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اقْضِ حَاجَتِي، وَ أَنْجِحْ طَلِبَتِي، وَ اغْفِرْ ذَنْبِي، وَ آمِنْ خَوْفَ نَفْسِي، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَ ذَلِكَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.

و من بر خود جز از تو نمى ‏ترسم، زیرا تو سزاوارى که از تو بترسند و سزاوارى که بیامرزى، بر محمد و آل محمد درود فرست، و حاجتم روا کن، و خواسته‏ ام (رهائى از عذاب) برآور، و گناهانم بیامرز، و از ترسم ایمن گردان، زیرا تو به هر چیز توانائى، و آنچه خواستم بر تو آسان است، پروردگار جهانیان دعایم به اجابت رسان.

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۲ - فراز ۱۵

فَهَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِكَ، وَ مَحَلُّ الْمُعْتَرِفِ لَكَ، فَلَا يَضِيقَنَّ عَنِّي فَضْلُكَ، وَ لَا يَقْصُرَنَّ دُونِي عَفْوُكَ، وَ لَا أَكُنْ أَخْيَبَ عِبَادِكَ التَّائِبِينَ، وَ لَا أَقْنَطَ وُفُودِكَ الْآمِلِينَ، وَ اغْفِرْ لِي، إِنَّكَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ.

پس این (جاى من) جاى پناه آورنده ‏ى به تو و جاى اقرارکننده‏ ى (به گناه خویش) براى تو است، پس باید احسان تو از من تنگى نکند، و عفوت از من کوتاهى ننماید، و من بى‏ بهره ‏ترین بندگان توبه ‏کنندگان تو و نومیدترین گروهى که نزد تو آیند و امیدوارند نباشم، و مرا بیامرز، زیرا تو بهترین آمرزندگانى (چون آمرزش او براى سود به دست آوردن یا جلوگیرى از زیان نیست، بلکه تنها از روى فضل و کرم و بزرگوارى است).

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۵ - فراز ۱۱

يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ، نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانِهِمْ، يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا، وَ اغْفِرْ لَنَا، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ. فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ ذَلِكَ الْمَنْزِلِ بَعْدَ فَتْحِ الْبَابِ وَ إِقَامَةِ الدَّلِيلِ.

(و آن) روزى (هنگامى است) که خدا پیغمبر و آنان را که به او ایمان آورده ‏اند خوار نمى‏ گرداند (شفاعت آن حضرت را درباره ‏ى امت و درخواست مومنین را درباره ‏ى یارانشان مى ‏پذیرد) نور ایشان پیش روى آنها و از سمت راستشان مى‏رود (بر اثر طاعت و بندگیشان در دنیا در جلو و سمت راست روشنائى براى آنان مى‏ تابد که در آن روشنائى به سوى بهشت مى‏ روند، یا «چنانکه از حضرت صادق- علیه‏ السلام- روایت شده:» پیشوایان مومنین روز قیامت در جلو و سمت راست آنها مى‏روند تا ایشان را به بهشت درآورند) مى‏گویند: پروردگار ما نور ما را کامل گردان (این درخواست نسبت به تفاوت نورهاى آنها است بر حسب اعمالشان در دنیا) و ما را بیامرز (از آنچه باعث کامل نشدن نور ما است درگذر) زیرا تو بر هر چیز توانائى. پس بعد از گشودن در و بپا داشتن راهنما عذر و بهانه ‏ى کسى که از آمدن به آن منزل و جایگاه (بهشت جاوید، با جور بودن وسائل) غافل و بی خبر باشد چیست؟!

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۸ - فراز ۲۶

وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِي، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اغْفِرْ لِي.

و از گناهان گذشته ‏ام آمرزش مى‏ طلبم ، پس بر محمد و آل او درود فرست ، و مرا بیامرز

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۵۱ - فراز ۷

يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ وَ يَا مُقِيلِي عَثْرَتِي، فَلَوْ لَا سَتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ، وَ يَا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ، فَلَوْ لَا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ، وَ يَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَا، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ، وَ يَا أَهْلَ التَّقْوَى، وَ يَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى، أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْفُوَ عَنِّي، وَ تَغْفِرَ لِي فَلَسْتُ بَرِيئاً فَأَعْتَذِرَ، وَ لَا بِذِي قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرَ، وَ لَا مَفَرَّ لِي فَأَفِرَّ.

اى پناه من هنگامى که راهها(ى گوناگون) مرا به رنج انداخته (نمى ‏دانم به کدام راهى روم که نجات و رهائیم در آنست) و اى درگذرنده ‏ى از لغزش (گناه) من که اگر پرده ‏پوشى تو درباره‏ ى من از آنچه (گناهانم که) از آن شرم آید نمى ‏بود هر آینه از رسواشدگان مى ‏بودم، و اى توانائى ‏دهنده‏ ى به یارى کردن که اگر مرا یارى کردن تو نمى ‏بود هر آینه از شکست‏ خوردگان مى‏ بودم، و اى کسى که پادشاهان براى او یوغ (چوبى که بر گردن دو گاو گذارند و چوب گاوآهن را به آن بندند و زمین را شیار کنند) ذلت و خوارى بر گردن هاشان نهاده ‏اند، و از غلبه و اقتدارهاى او ترسانند، و اى سزاوار پرهیزکارى (اى کسى که شایسته است از عقاب و کیفرت بپرهیزند) و اى کسى که مر او را است نامه اى نیکو، از تو مى‏ خواهم که از من درگذرى و مرا بیامرزى، زیرا من بى‏ گناه نیستم که عذر آورم، و داراى توانائى نمى ‏باشم که غالب و فیروز گردم، و مرا گریزگاهى نیست که بگریزم.