صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۴ - فراز ۳

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَلْهِمْنِي عِلْمَ مَا يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً، وَ اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ، وَ وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي مِنْ عِلْمِهِ حَتَّى لَا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْ‏ءٍ عَلَّمْتَنِيهِ، وَ لَا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ.

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و دانستن آنچه درباره ‏ى ایشان بر من واجب است به من الهام نما و در دلم انداز، و آموختن همه‏ ى آن واجبات را بى‏ کم و کاست برایم فراهم آور، سپس مرا به آنچه که به من الهام مى ‏نمائى وادار، و براى انجام در آنچه به دانستن آن بینایم مى ‏سازى توفیقم ده، تا بجا آوردن چیزى از آنچه مرا به آن دانا گردانیده ‏اى از من فوت نگردد، و اندامم از خدمت در آنچه به من الهام نموده‏ اى سنگین نشود (سست نگشته بازنماند، چون حقوق پدر و مادر در زندگى و پس از مرگشان بر فرزند بیش از آنست که انسان آن را دریابد از این رو امام علیه ‏السلام از خداوند سبحان درخواست مى‏ نماید که آنها را به او الهام فرماید و به انجام آن موفق سازد، ابى ‏ولاد حناط گفته: از حضرت صادق علیه ‏السلام از قول خداى عزوجل و بالوالدین احسانا «و به پدر و مادر نیکوئى نمائید» پرسیدم: این احسان و نیکوئى چیست؟ فرمود: احسان آنست که با آنها خوش رفتارى نمائى، و اگر چیزى از تو خواستند هر چند بى ‏نیاز باشند آنها را نرنجانى، آیا خداوند عزوجل نمى‏ فرماید «س 3 ى 92(: لن تنالوا البر حتى تنفقوا مما تحبون «هرگز نیکى را درنیابید تا آنکه از آنچه دوست مى‏دارید انفاق کنید» پس از آن حضرت صادق علیه ‏السلام فرمود: و اما قول خداى عزوجل: اما یبلغن عندک الکبر احدهما او کلاهما فلا تقل لهما اف و لاتنهرهما «و چنانکه یکى از آنها یا هر دو نزد تو پیر و سالخورده گردند اف مساوى: سخنى که به تنگ آمده باشى به ایشان مگو، و بانگ بر آنها مزن» اگر تو را نگران ساختند به آنها اف مگو، و اگر تو را کتک زدند بانگ بر آنان مزن، و قل لهما قولا کریما «و با ایشان نیکو سخن گو» فرمود: اگر تو را کتک زدند به ایشان بگو: خدا شما را بیامرزد، که سخن نیکوى تو باشد، و اخفض لهما جناح الذل من الرحمه «و از روى مهربانى با ایشان فروتنى نما» فرمود: چشمت را از نگاه کردن به آنها جز به مهربانى و نرمى پر مکن و صدایت را بر صداى آنها بلند مگردان و نه دستت را بر دست آنها و بر ایشان پیشى مگیر، و از آن حضرت علیه ‏السلام روایت شده: مردى نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله آمد و گفت: من در جهاد رغبت داشته خواهان آن هستم، پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمود: در راه خدا جهاد کن که اگر کشته شوى نزد خدا زنده بوده و روزى داده مى‏شوى، و اگر مردى پاداش تو بر خدا است، و اگر برگشتى از گناهان برگشته‏ اى چنانکه به دنیا آمده‏ اى، آن مرد گفت: یا رسول ‏الله من پدر و مادر سالخورده دارم که با من انس داشته نمى‏خواهند به جهاد روم، رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: با ایشان باش قسم به آنکه جان من به دست او است همدمى پدر و مادر به تو روز و شبى بهتر از یکسال جهاد است. این اخبار دلالت دارد به اینکه بیشتر حقوق پدر و مادر و نیکى به آنها را جز خدا و آنکه خدا به او آموخته نمى‏داند).