صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۶ - فراز ۲۵

فَهَا أَنَا ذَا أَؤُمُّكَ بِالْوِفَادَةِ، وَ أَسْأَلُكَ حُسْنَ الرِّفَادَةِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اسْمَعْ نَجْوَايَ، وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي، وَ لَا تَخْتِمْ يَوْمِي بِخَيْبَتِي، وَ لَا تَجْبَهْنِي بِالرَّدِّ فِي مَسْأَلَتِي، وَ أَكْرِمْ مِنْ عِنْدِكَ مُنْصَرَفِي، وَ إِلَيْكَ مُنْقَلَبِي، إِنَّكَ غَيْرُ ضَائِقٍ بِمَا تُرِيدُ، وَ لَا عَاجِزٍ عَمَّا تُسْأَلُ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.

پس (چون حال چنین است) اینک منم که آمدن به درگاه تو را قصد مى‏ کنم، و عطا و بخشش نیکو از تو مى‏ خواهم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و رازم را بشنو، و دعا و درخواستم را روا ساز، و روزم را به نومیدى به پایان مرسان، و در خواهشم دست رد و منع بر پیشانیم مزن (مرا نومید مگردان) و رفتنم را از نزد خود و بازگشتنم را به سویت گرامى دار، زیرا تو به آنچه بخواهى گرفتار سختى نمى ‏شوى، و از آنچه از تو خواسته شود ناتوان نیستى، و تو بر هر چیز توانائى، و انتقال (از معاصى) و توانائى (بر طاعت براى ما) نیست جز به یارى خداى بلند مرتبه‏ ى بزرگ (که خردها از درک حقیقت ذات او فرو مى‏ مانند).