صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۴ - فراز ۸
اللَّهُمَّ وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا، وَ عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا، وَ زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ.
بار خدایا و آزارى که از من به ایشان رسیده یا ناپسندى که از من به آنان رخ داده یا حقى که براى آنها نزد من تباه گشته آن را سبب ریختن گناهان و بلندى درجات و مقامها و فزونى حسنات و نیکی هاشان قرار ده (توجیه اعتراف معصومین علیهم السلام به گناهان و آمرزش خواستن از آنها در شرح دعاى دوازدهم گذشت) اى برگرداننده ى بدیها به چندین برابرش از خوبیها (این جمله در آخر دعاى دوم شرح داده شد).
