صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۸ - فراز ۵

اللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوَفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ طَلَبَ نَيْلِهِ وَ جَائِزَتِهِ، فَإِلَيْكَ يَا مَوْلَايَ كَانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ عَفْوِكَ وَ رِفْدِكَ وَ طَلَبَ نَيْلِكَ وَ جَائِزَتِكَ.

بار خدایا هر کس براى رفتن به سوى مخلوق و آفریده‏ اى به امید صله و عطاءها و درخواست احسان و بخشش او مهیا و آماده شود، پس اى مولى و آقاى من مهیا و آماده شدن من امروز به امید عفو و گذشت و درخواست احسان و بخششت به سوى تو است.