صحیفه سجادیه - دعای شماره ۳۵ - فراز ۵
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ، وَ أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لَا يُفْقَدُ، وَ اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ. (إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ).
پس بر محمد و آل او درود فرست، و به ما ببخش ثروت و دارائى (احسان و نیکیت) را که فانى و نیست نمى گردد، و ما را به عزت و بزرگى که از دست نمى رود (توفیق عبادت و بندگى) تایید و کمک فرما، و در پادشاهى جاودان (بهشت) روانه ساز، زیرا تو یگانه ى یکتاى همیشه اى که فرزند ندارى و فرزند کسى نمى باشى و هیچ کس مانند و همتاى تو نبوده است.
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۷ - فراز ۲
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، رَبَّ الْأَرْبَابِ، وَ إِلَهَ كُلِّ مَأْلُوهٍ، وَ خَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ، وَ وَارِثَ كُلِّ شَيْءٍ، لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ، وَ لَا يَعْزُبُ عَنْهُ عِلْمُ شَيْءٍ، وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ، وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ رَقِيبٌ.
بار خدایا سپاس تنها براى تو است اى پدید آورنده ى آسمانها و زمین، اى داراى بى نیازى و احسان کامل (یا اى سزاوار بزرگى و منزه بودن از آنچه لائق به تو نیست) اى مالک و دارنده ى دارندگان (یا اى سید و مهتر مهتران) و اى خدا و پرستیده شده ى هر پرستیده اى، و اى آفریننده ى هر آفریده اى، و اى میراث برنده ى هر چیز (زیرا پس از نابود شدن خلق باقى است، و بازگشت هر چیز به سوى او است، و وارث کسى است که دارائى پس از فانى شدن دارنده به او رسد) چیزى مانند او نیست (زیرا اگر از آفریده ى او مانندى برایش مىبود، مانند آفریده ى خود به آفریننده اى نیازمند بود، جمله ى لیس کمثله شىء از قرآن کریم «س 42 ى 11( اقتباس شده است) و علم چیزى (آنچه دانسته و از آن گفتگو شود) از او پنهان نمى باشد (اشاره به قول خداى تعالى «س 10 ى 61(: و ما یعزب عن ربک من مثقال ذره فى الارض و لا فى السماء و لا اصغر من ذلک و لا اکبر الا فى کتاب مبین یعنى به اندازه ى ذره اى «غبار منتشر در هوا» در زمین و آسمان از پروردگار تو پنهان نیست، و کوچکتر از ذره و بزرگتر از آن در کتاب آشکار «لوح محفوظ و علم خداى تعالى» نوشته شده) و او به (اطراف) هر چیز احاطه دارد (به ظاهر و باطن آن دانا است، این جمله از قرآن مجید «س 41 ى 54(: الا انه بکل شىء محیط گرفته شده است) و او بر هر چیز نگهبان است (قرآن شریف «س 33 ى 52(: و کان الله على کل شىء رقیبا)
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۷ - فراز ۱۴
أَنْتَ الَّذِي لَمْ يُعِنْكَ عَلَى خَلْقِكَ شَرِيكٌ، وَ لَمْ يُوَازِرْكَ فِي أَمْرِكَ وَزِيرٌ، وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ مُشَاهِدٌ وَ لَا نَظِيرٌ.
توئى آنکه در آفریدنت شریک و انبازى یاریت نکرده (چون یگانگى و توانائى او بر هر چیز ثابت شد پیدا است که او را شریکى نبوده تا در آفرینش او را کمک نماید) و در کارت (آفریدن هر چیز) وزیر و معاونى تو را یارى ننموده، و بیننده و مانندى براى تو نبوده است
صحیفه سجادیه - دعای شماره ۵۴ - فراز ۲
يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ، اعْصِمْنِي وَ طَهِّرْنِي، وَ اذْهَبْ بِبَلِيَّتِي. (وَ اقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ الْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ) وَ قُلْ،
اى یگانه اى یکتا اى مقصود در حوائج و خواسته ها اى آنکه نزائیده (مانندى ندارى که براى او مبداء باشى) و زائیده نشده (مانندى ندارى که متاخر از او باشى) و کسى همتاى او نبوده (مانندى ندارى که با هم باشید) مرا (از هر پیشامدى) نگاهدار، و (از گناهان) پاک گردان، و غم و اندوهم را دور کن و آیه الکرسى و معوذتین (سوره ى 113: قل اعوذ برب الفلق و سوره ى 114 قل اعوذ برب الناس) و (سوره ى 112:( قل هو الله احد را بخوان (برخى از مترجمین گفته اند: جمله ى و اقرا ایه الکرسى و المعوذتین و قل هو الله احد گفتار راوى صحیفه است، ولى ظاهر آنست که امام علیه السلام هنگام املاء دعاء چنین دستور داده، و گواه بر این آنکه اسمعیل ابن جابر از حضرت صادق علیه السلام درباره ى هم و اندوه نقل مىکند که آن حضرت فرمود: غسل مىکنى و دو رکعت نماز مىخوانى و مىگوئى: یا فارج الهم، و یا کاشف الغم، یا رحمن الدنیا و الاخره و رحیمهما فرج همى و اکشف غمى یا الله الواحد الاحد الصمد الذى لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد اعصمنى و طهرنى، و اذهب ببلیتى و آیه الکرسى و معوذتین را مىخوانى. و آیه الکرسى: الله لا اله الا هو الحى القیوم تا و هو العلى العظیم است، چنانکه پیغمبر- صلى الله علیه و آله- فرموده: هر که چهار آیه از اول سوره ى بقره و آیه الکرسى و دو آیه ى بعد از آن و سه آیه از آخر آن را بخواند در جان و مال خود چیزى را که نمى پسندد نبیند و شیطان به او نزدیک نشود، و قرآن را فراموش ننماید. فرمایش آن حضرت ظاهر در اینست که آیه الکرسى تا و هو العلى العظیم است و دو آیه ى پس از آن از لا اکراه فى الدین تا هم فیها خالدون مىباشد).
