صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۷ - فراز ۱۸
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، صَلَاةً عَالِيَةً عَلَى الصَّلَوَاتِ، مُشْرِفَةً فَوْقَ التَّحِيَّاتِ، صَلَاةً لَا يَنْتَهِي أَمَدُهَا، وَ لَا يَنْقَطِعُ عَدَدُهَا كَأَتَمِّ مَا مَضَى مِنْ صَلَوَاتِكَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِيدُ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ.
بار خدایا بر محمد بنده و فرستاده ى خود و بر آل محمد درود فرست، درودى که بر درودها بلند و بالاى ستودنها باشد، درودى که مدتش پایان نپذیرد و شماره اش بریده نشود مانند کاملترین درودهائى که بر یکى از دوستانت گذشته (فرستاده اى) زیرا توئى بسیار بخشنده، ستوده شده، آغازکننده (آفریننده ى اشیاء) بازگرداننده (زنده کننده ى مردم در قیامت) بجا آورنده ى هر چه خواهى.