صحیفه سجادیه - دعای شماره ۸ - فراز ۸

وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ، وَ مِنَ الْفَقْرِ إِلَى الْأَكْفَاءِ، وَ مِنْ مَعِيشَةٍ فِي شِدَّةٍ، وَ مِيتَةٍ عَلَى غَيْرِ عُدَّةٍ.

و پناه مى‏بریم به تو از شماتت و شاد شدن دشمنان (از گرفتارى که به ما رخ مى‏دهد، از حضرت ایوب علیه‏ السلام پرسیدند: از آنچه بر تو گذشت کدام سختتر بود؟ فرمود: شماتت دشمنان، حضرت صادق علیه‏ السلام فرمود: هر که برادر خود «مومنى» را به مصیبت و اندوهى که به او رخ داده شماتت کند از دنیا نمى‏رود تا اینکه گرفتار شود) و از نیازمندى به مانندان خود (در نسب و حسب یعنى در نژاد و بزرگى، یا افراد مردم) و از زندگى در سختى، و از مردن بى‏ساز و سامان (تقوى و عمل صالح که توشه‏ ى سفر مرگ است).