اخلاق و كردار ناپسند
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه :
پناه ببرید به خداوند بزرگ از
در قسمت اول اين فراز حضرت سجاد عليه السلام به برخى از دشمنان خدا نفرين مى كند و شايد نكته ى نفرين نفرستادن بر تمامى دشمنان اين باشد كه احتمال دارد بعضى از دشمنان خدا هنوز از قابليت هدايت برخوردار باشند ؛ چنان كه بعضى از دشمنان خدا كه قابليت هدايت خود را كاملا از دست داده بودند ، به نفرين انبياى زمان خود مبتلا شدند . مانند حضرت نوح عليه السلام كه پس از صدها سال ارشاد در بين مردم با يأس كامل از هدايت آنان ، دست به نفرين برداشت و عرضه داشت :
(رب لا تذر على الأرض من الكافرين ديارا)
خدايا ! احدى از كافران را بر روى زمين باقى مگذار .
بعد در ادامه ، علت اين درخواست خود را چنين باز گفت :
(انك ان تذرهم يضلوا عبادك و لا يلدوا الا فاجرا كفارا) ؛
كه اگر آنان را باقى بگذارى و رها كنى ، بندگانت را گمراه خواهند ساخت و نسل و فرزندان آنان نيز فاجر و كافر خواهند بود .
اين نفرين بدان معنى است كه نسل موجود ، غرق در فساد بود و فساد ، تمام حقيقت وجودشان را فرا گرفته بود ، حتى نطفه اى كه از كالبد جسمانى آنان ساخته مى شود و طبعا نسلى كه از آن نطفه پيدا مى شود ، نيز فاجر و كافر خواهد بود . اين گونه انسان ها اگر بمانند خود شيطان هايى خواهند بود كه بندگان را فاسدتر مى كنند و حتى اعقاب و نسل آنان هم مولود شياطين ديو صفت خواهند بود .از اين رو ، امام عليه السلام برخى از دشمنان را كه خود شيطانى مجسم هستند ، نفرين كرده و از خداوند متعال مى خواهد كه در نبرد با شيطان ما را پيروز كند و توانمندى قواى دفاعى ما را فزون بخشد تا دشمن نابكار را بيرون رانده ، ناگزير از فرار سازيم و اگر ما قواى دفاعى خود را تجهيز كنيم ، آن گاه به فرموده ى قرآن كريم كيد شيطان ضعيف خواهد بود.
..........................
