از دعاهاى آن حضرت است در درود بر فرشتگان حامل عرش و ساير فرشتگان مقرب
o خدايا، و حاملان عرشت كه در ذكر تسبيح تو سست نشوند، و از ستايش تو به پاكى ملول نگردند، و از پرستشت درنمانند، و سستى و كوتاهى را بر كوشش در اجراى فرمانت مقدم ندارند، و از شيدايى به تو غافل نگردند.
o و اسرافيل صاحب صور (شيپور)، همان فرشته اى كه چشم دوخته و منتظر اجازه و فرارسيدن فرمان تو مانده، تا با دميدن در صور، مردگان نقش بر زمين شده را كه در گرو گورها هستند از خواب مرگ بيدار سازد.
o و ميكائيل كه داراى مقام والا نزد توست و جايگاهى بلند در اطاعت تو دارد.
o و جبرئيل كه امين وحيت، و فرمانروا در ميان اهل آسمان هايت، و ارجمند در پيشگاهت، و مقرب در نزد توست.
o و روحى كه بر فرشتگان پرده دار بارگاه تو گماشته شده است.
o و روحى كه از عالم امر توست، بر همه آنان درود فرست، و نيز بر فرشتگانى كه در مقامى فروتر از آنانند چون ساكنان آسمان هايت، و امانتداران پيام هايت.
o و آنان كه از پركارى ملول نگردند، و از سخت كوشى سستى و درماندگى به آنان نرسد، و خواسته هاى نفسانى آنان را از تسبيح تو سرگرم نسازد، و فراموشى غفلت ها آنان را از بزرگداشت تو باز ندارد.
o آن ديده فرو هشتگانى كه چشم به سوى تو برندارند، آن سر فرو افكندگانى كه پيوسته دل به آنچه نزد توست بسته اند، آن شيفتگانى كه جز ذكر عنايات تو كارى ندارند، و آن فروتنانى كه در برابر عظمت و شكوه كبريايى تو فروتنى كنند.
o و آنان كه چون به دوزخ نگرند كه بر سر نافرمانان تو زوزه و زبانه كشد گويند: تو منزهى، ما تو را آن گونه كه شايسته پرستش توست نپرستيده ايم.
o پس بر آنان درود فرست و نيز بر روحانيان از فرشتگانت، و مقربان درگاهت، و حاملان غيب به رسولانت، و امانتداران وحيت.
o و بر گروه هاى ديگر فرشتگان كه به خود اختصاص داده اى، و با ذكر تقديست از خوردنى و نوشيدنى بى نيازشان داشته اى، و در دل طبقات آسمان هايت جايشان داده اى.
o و بر فرشتگانى كه بر اطراف آسمان ها قرار دارند آن گاه كه فرمان پايان رسيدن وعده ات صادر شود (رستاخيز فرا رسد).
o و بر خازنان باران و رانندگان ابر.
o و آن فرشته اى كه از صداى راندنش بانگ رعدها به گوش رسد، و چون ابر خروشان به صداى راندنش به حركت درآيد شعله هاى برق ها بدرخشد.
o و بر فرشتگانى كه برف و تگرگ را همراهى كنند، و آنان كه با دانه هاى بارانى كه مى بارد فرود آيند، و فرشتگانى كه كليددار خزاين بادهايند، و آنان كه بر كوه ها گمارده شده اند تا كوه ها از جا حركت نكنند.
o و فرشتگانى كه وزن آب ها و پيمانه رگبارها و قطرات انباشته باران ها را به آنان شناسانده اى.
o و بر فرستادگانت از فرشتگانى كه آنان را با بلاى ناخوشايند يا آسايش خوشايند به سوى اهل زمين گسيل دارى.
o و فرشتگان پيام رسان گرامى و نيكوكار، و حافظان گرامى و نويسنده اعمال، و فرشته مرگ و يارانش، و نكير و منكر (بازپرسان در قبر)، و رومان آزمايش كننده مردگان گور (كه پيش از نكير و منكر مرده را مى آزمايد)، و فرشتگانى كه گرد بيت العمور (كعبه آسمانيان) مى گردند، و مالك و دربانان دوزخ، و رضوان و كليدداران بهشت.
o و فرشتگانى كه «خدا را در آنچه به آنان فرمان دهد نافرمانى نمى كنند و آنچه فرمان يابند انجام مى دهند»
o و فرشتگانى كه (به بهشتيان) گويند: «درود بر شما به پاس صبورى كه كرديد، پس خوب فرجامى است فرجام اين سراى».
o و فرشتگان مأمور دوزخ كه چون به آنان گفته شود: «او را بگيريد و به زنجير كشيد، سپس به دوزخ دراندازيد» با شتاب به او رو آورند و مهلتش ندهند.
o و نيز هر فرشته اى كه نامش را نبرديم، و جايگاهش را نزد تو و مأمورينى را كه به او سپرده اى ندانيم.
o و بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب جا دارند و فرشتگانى كه بر آفريدگان گماشته شده اند.
o پس بر آنان درود فرست در روزى كه هر كس با دو فرشته پيش راننده و گواه (به صحراى محشر) مى آيد.
o و بر آنان درود فرست درودى كه كرامتى بر كرامتشان و طهارتى بر طهارتشان بيفزايد.
o خدايا، و چون بر فرشتگان و رسولانت درود فرستادى و درود ما بر آنها را به ايشان رساندى، بر ما هم درود فرست كه راه گفتار نيك را در حق آنان به روى ما گشودى، كه تو بخشنده و بزرگوارى.
.........................