دعاى آن حضرت عليه السلام در پناه بردن به خداوند متعال
̶ خدايا! اگر بخواهى ما را ببخشى، به خاطر تفضل و احسان خودت مى بخشى و اگر بخواهى ما را عذاب كنى، به وسيله ى انصاف و دادگرى ات، عذاب مى كنى.
̶ خدايا! پس بر ما منت بگذار و عفوت را بر ما آسان فرما و از ما درگذر و ما را از كيفرت برهان؛ چرا كه طاقت عدل تو را نداريم و هيچ يك از ما بدون عفو و بخشايش تو، راه نجاتى نداريم.
̶ اى بى نيازترين بى نيازها! اينك ما بندگان توايم كه در پيشگاه تو ايستاده ايم و من نيازمندترين نيازمندان به درگاه تو هستم؛ پس به توانگرى خودت، نيازمندى و تهيدستى ما را برطرف فرما و رشته ى اميد ما را با منع كردن رحمتت، قطع نكن كه اگر چنين كنى آن كسى را كه از تو نيكبختى خواسته، بدبخت ساخته اي و آن كسى را كه به فضل و احسان تو چشم كمك داشته، محروم داشته اى.
̶ خدايا! پس در چنين حال و هنگامى ما رانده شدگان درگاهت به سوى چه كسى رو كنيم؟ و از درگاه تو به كجا بروم؟
̶ خدايا تو منزهى از اين كه ما را از درگاه خودت برانى ماييم بيچارگانى كه جوابگويى آنان را بر خود، واجب گردانيده اي و همان تيره بختانى هستيم كه وعده فرموده اي كه گرفتارى آنان را برطرف سازى.
̶ خدايا! شبيه ترين چيزها به خواست و اراده ى تو و سزاوارترين كارها به بزرگوارى و عظمت تو، رحمت كردن بر كسى است كه از تو بخواهد تا به فريادش برسى؛ پس حال كه به درگاهت زارى مى كنيم، به ما رحم كن و به خاطر اين كه خود را در آستان تو افكنده ايم، به فريادمان برس.
̶ خداوندا! شيطان اين دشمن ديرين ما كه در معصيت تو از او پيروى كرده ايم، ما را سرزنش و شماتت كرد؛ پس بر محمد و خاندانش رحمت و درود بفرست و پس از اين كه به خاطر تو، او (شيطان) را رها كرده ايم و از طرف او روى برگردانده ايم و به سوى تو آمده ايم، ما را دشمن شاد نفرما.
..........................
