دعاى آن حضرت عليه السلام در پناه بردن به خداوند متعال از ناگوارى ها و اخلاق بد و كردارهاى ناپسند
̶ خدايا به تو پناه مى برم از هيجان حرص و آز و شعله ور شدن آتش خشم و چيره شدن حسد و كم شدن و ضعف صبر و شكيبايى و كمى قناعت و بدى اخلاق و افراط در شهوت و طرفدارى از باطل (مسلط شدن تعصب).
̶ خدايا! پناه مى برم به تو از پيروى هوا و هوس و مخالفت با مسير هدايت و از خواب غفلت و اقدام به كارهاى سخت و مقدم داشتن باطل بر حق و پافشارى بر گناه و كوچك شمردن گناه و معصيت و بزرگ شمردن بندگى و اطاعتم.
̶ خدايا! پناه مى برم به تو از فخرفروشى توانگران و خوار شمردن و تحقير تهيدستان و بدرفتارى و كوتاهى در حق زيردستان ما و ناسپاسى به كسى كه براى ما كار خوب انجام داده است.
̶ و يا اين كه يار و ياور ستمگرى بشويم و يا ستمديده اي را تنها گذاشته، خوارش گردانيم؛ يا آن چه را حق ما نيست، طلب كنيم؛ يا در موضوعات علمى از روى نادانى، اظهار نظر كنيم.
̶ خدايا! پناه مى برم به تو از اين كه قصد نيرنگ و خيانت به كسى را در دل داشته باشيم و آن كه در اعمالمان، خودپسند باشيم و آرزوهاى خود را طولانى كنيم.
̶ خدايا! پناه مى برم به تو از باطن و درون زشت و از اين كه گناه كوچك را حقير بشماريم و از اين كه شيطان بر ما چيره گردد؛ يا آن كه روزگار، نگون بختمان سازد و يا آن كه پادشاهى و صاحب قدرتى بر ما ستم روا دارد.
̶ خدايا! پناه مى بريم به تو از اسرافكارى و نيافتن رزق و روزى به اندازه كافى.
̶ خدايا! پناه مى بريم به تو از سرزنش و شماتت دشمنان و از اين كه محتاج هم نوعان خود باشيم و از زندگى در سختى و فشار و از مرگ غافلگيرانه و نداشتن توشه.
̶ خدايا به تو پناه مى بريم از عظيم ترين افسوس و بزرگترين مصيبت و بدترين بدبختى كه شقاوت دائمى و جهنمى شدن است و عاقبت بد و محروم شدن از پاداش و ثواب آخرت و گرفتار شدن به عذاب و عقاب روز رستاخيز.
̶ خدايا! رحمت و درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا و همه ى مردان و زنان باايمان را از همه ى آن چه گفته شد، در پناه خود محافظت بفرما اي مهربان ترين مهربانان.
............................
