اخلاق و كردار ناپسند
بخشی از دعای ششم صحیفه سجادیه :
پناه ببرید به خداوند بزرگ از
اللهم اصله يا الله بود حذف حرف نداء كردند و عوض او ميم مشدده آوردند و لذا جمع هرگز نشوند و اين از خصايص لفظ الله است يكى از خصايص ديگر اين لفظ آن است كه تاء قسم در او داخل مى شود و بعضى گفته اند، كه اصل او يا الله امنا بالخير بود و حذف للتخفيف و قيل اللهم.
صلوه در لغت به معنى دعا است لكن انتساب او به خداوند رحمت است مجازا.
وحى عبارت است از اينكه مطلب به رسول برسد به واسطه ى ملك به خلاف الهام فانه القاء فى القلب فى اليقظه فانه خلاف الرويا التى يلقى فى القلب فى النوم نجيب اختيار شده وصفى خاص خلص.
قائد: از قود يعنى كشيدن.
بركه: يعنى زيادتى بارك الله اى زاده.
التركيب: اين فقرات بعد از محمد همه صفت او هستند و اضافه ى امام به سوى رحمت يا به تقدير لام است يا به تقدير من و فقره ى بعد از او اضافه ى لاميه است
شرح: يعنى اى رب من بفرست رحمت خود را بر محمد كه اين صفت دارد كه امين تو است بر وحى تو و برگزيده ى تو است از خلق تو و خاص خلص تو است از عباد تو و او است پيشواى رحمت و كشنده ى خير و كليد بركت.
تذنيب: در لفظ نجيب وصفى اشعار است بر آنكه خلاق عالم از تمام مخلوق خود از ذوى العقول او را اختيار كرد و در ميان انسان هم او را، به عبارت اخرى از دو حيث او برگزيده شد از ميان تمام مخلوق و در ميان تمام بندگان.
.........................
