صحیفه سجادیه - دعای شماره ۱۲ - فراز ۱۶

وَ لَا أَخَافُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا إِيَّاكَ، إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اقْضِ حَاجَتِي، وَ أَنْجِحْ طَلِبَتِي، وَ اغْفِرْ ذَنْبِي، وَ آمِنْ خَوْفَ نَفْسِي، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَ ذَلِكَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.

و من بر خود جز از تو نمى ‏ترسم، زیرا تو سزاوارى که از تو بترسند و سزاوارى که بیامرزى، بر محمد و آل محمد درود فرست، و حاجتم روا کن، و خواسته ‏ام (رهائى از عذاب) برآور، و گناهانم بیامرز، و از ترسم ایمن گردان، زیرا تو به هر چیز توانائى، و آنچه خواستم بر تو آسان است، پروردگار جهانیان دعایم به اجابت رسان.

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۱ - فراز ۴

وَ بِيَدِكَ، يَا إِلَهِي جَمِيعُ ذَلِكَ السَّبَبِ، وَ إِلَيْكَ الْمَفَرُّ وَ الْمَهْرَبُ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَجِرْ هَرَبِي، وَ أَنْجِحْ مَطْلَبِي.

و همه‏ ى آنها (پناه دادن، آسوده ساختن و یارى نمودن) اى خداى من، به دست (قدرت و توانائى) تو است، و فرار و گریز (از سختی ها) به سوى تو است، پس بر محمد و آل او درود فرست، و گریختنم را پناه ده، و خواسته ‏ام را روا ساز.

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۲۵ - فراز ۹

اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِي، وَ اقْضِ لِي حَوَائِجِي، وَ لَا تَمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ وَ قَدْ ضَمِنْتَهَا لِي، وَ لَا تَحْجُبْ دُعَائِي عَنْكَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِي بِهِ، وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِكُلِّ مَا يُصْلِحُنِي فِي دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي مَا ذَكَرْتُ مِنْهُ وَ مَا نَسِيتُ، أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْرَرْتُ.

بار خدایا همه‏ ى درخواست هایم را عطا کن، و حاجت هایم را برآور، و مرا از برآوردن (درخواست هایم) بازمدار که خود آن را برایم ضامن شده ‏اى (بر خویشتن لازم گردانیده ‏اى) و دعایم را از (درگاه) خود منع مفرما که تو خود مرا به آن امر فرمودى (این دو جمله از دعا اشاره است به قول خداى تعالى «س 40 ى 60(: و قال ربکم ادعونى استجب لکم ان الذین یستکبرون عن عبادتى سیدخلون جهنم داخرین یعنى و پروردگار شما فرمود بخوانید مرا تا خواسته ‏ى شما را برآورم، آنانکه از عبادت و پرستش من «مرا خواندن» سرکشى کنند به زودى با ذلت و خوارى در دوزخ درآیند. حضرت صادق- علیه ‏السلام- فرموده: عبادت در قول خداى تعالى: ان الذین یستکبرون عن عبادتى سیدخلون جهنم داخرین دعاء است، و افضل و برترین عبادت دعاء است) و آنچه در دنیا و آخرت من باعث اصلاح حالم شود به من انعام فرما، از آن یادآورده یا فراموش کرده باشم (به زبان) اظهار نموده یا (در دل) پنهان داشته ‏ام (براى مردم) آشکار کرده یا (براى دیگرى) در پنهان گفته باشم.

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۶ - فراز ۲۵

فَهَا أَنَا ذَا أَؤُمُّكَ بِالْوِفَادَةِ، وَ أَسْأَلُكَ حُسْنَ الرِّفَادَةِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اسْمَعْ نَجْوَايَ، وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي، وَ لَا تَخْتِمْ يَوْمِي بِخَيْبَتِي، وَ لَا تَجْبَهْنِي بِالرَّدِّ فِي مَسْأَلَتِي، وَ أَكْرِمْ مِنْ عِنْدِكَ مُنْصَرَفِي، وَ إِلَيْكَ مُنْقَلَبِي، إِنَّكَ غَيْرُ ضَائِقٍ بِمَا تُرِيدُ، وَ لَا عَاجِزٍ عَمَّا تُسْأَلُ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.

پس (چون حال چنین است) اینک منم که آمدن به درگاه تو را قصد مى‏ کنم، و عطا و بخشش نیکو از تو مى‏ خواهم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و رازم را بشنو، و دعا و درخواستم را روا ساز، و روزم را به نومیدى به پایان مرسان، و در خواهشم دست رد و منع بر پیشانیم مزن (مرا نومید مگردان) و رفتنم را از نزد خود و بازگشتنم را به سویت گرامى دار، زیرا تو به آنچه بخواهى گرفتار سختى نمى ‏شوى، و از آنچه از تو خواسته شود ناتوان نیستى، و تو بر هر چیز توانائى، و انتقال (از معاصى) و توانائى (بر طاعت براى ما) نیست جز به یارى خداى بلند مرتبه ‏ى بزرگ (که خردها از درک حقیقت ذات او فرو مى‏ مانند).

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۸ - فراز ۲۸

يَا رَبِّ يَا رَبِّ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ مَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُ إِلَيْكَ وَ رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ، وَ أَرِدْهُ وَ قَدِّرْهُ وَ اقْضِهِ وَ أَمْضِهِ، وَ خِرْ لِي فِيما تَقْضِي مِنْهُ، وَ بَارِكْ لِي فِي ذَلِكَ، وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِهِ، وَ أَسْعِدْنِي بِمَا تُعْطِينِي مِنْهُ، وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ سَعَةِ مَا عِنْدَكَ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ، وَ صِلْ ذَلِكَ بِخَيْرِ الْآخِرَةِ وَ نَعِيمِهَا، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ، وَ تُصَلِّي عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَكَذَا كَانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ.

اى پروردگار من اى پروردگار من، اى بسیار مهربان اى بسیار بخشنده، اى داراى عظمت و احسان (پیغمبر اکرم- صلى الله علیه و آله- فرموده: الظوا بیا ذا الجلال و الاکرام یعنى به گفتن یا ذا الجلال و الاکرام مداومت داشته آن را همیشه و بسیار بگوئید، و روایت شده: آن حضرت به مردى گذشت که نماز مى‏ خواند و مى‏گفت: یا ذا الجلال و الاکرام، فرمود: دعاى تو مستجاب و پذیرفته شد) بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه از تو طلبیده و خواسته‏ ام و در آن به درگاه تو تضرع و زارى نمودم برایم مستجاب فرما، و آن را بخواه و مقدر و حکم کن و بگذران، و در آنچه از خواسته‏ هایم که حکم مى‏ کنى براى من خیر ده، و در آن برکت و نیکیت را درباره‏ام ثابت و پابرجا گردان، و به وسیله ‏ى آن بر من احسان نما، و مرا به آنچه از آن عطا مى ‏کنى نیکبخت ساز، و از فضل و بخشش خود و فراخى آنچه (خیرات و نیکی ها که) نزد تو است به من بیافزا، زیرا تو توانگر بخشنده ‏اى، و آن را به خیر و نیکى آخرت (بهشت) و نعمت فراوان آن سرا پیوسته فرما، اى مهربان ترین مهربانان. سپس دعا کن به آنچه برایت آشکار گردد (پیش آید یعنى هر چه مى ‏خواهى از خداى تعالى بخواه) و بر محمد و آل او هزار بار درود فرست (بگو: اللهم صل على محمد و آل محمد) که امام علیه ‏السلام این چنین مى‏ کرده (ناگفته نماند: هرگاه ذکر و یاد خدا مانند یا ارحم الراحمین یا صلوه و درود بر محمد و آل او بعد و شماره‏ ى مخصوصى تعیین شده باشد سزاوار نیست خواننده بیشتر یا کمتر از آن را بخواند، زیرا هویدا است که ثواب و پاداش براى عدد معین است، و بیشتر یا کمتر آن را شامل نمى‏شود، و شایسته است عدد مخصوص را بى ‏آنکه میان آن سخنى گوید به پایان رساند، و چنانکه سخنى گفت بهتر آنست که آن را اعاده نموده دوباره از سر گیرد).