از دعاهاى امام عليه السلام است در عذرخواهى از دادخواهيهاى مردم و از كوتاهى در حقوق ايشان و در آزادى از آتش (به وسيله ى توبه) :
̶ بار خدايا من به درگاه تو عذر مى خواهم از ستم كشيده اى كه در برابر من به او ستم رسيده و من او را يارى نكرده ام، و از احسان و نيكى كه به من شده و سپاس آن را بجا نياورده ام، و از بدكردارى كه از من عذر خواسته و من عذرش را نپذيرفته ام، و از نيازمندى كه از من درخواست نموده و من ايثار نكرده ام و از حق صاحب حق مومنى كه بر من لازم است و آن را نداده ام، و از عيب و نقص مومنى كه براى من آشكار گشته و آن را نپوشانده ام، و از هر گناهى كه براى من پيش آمده و از آن دورى نكرده ام،
̶ عذر مى خواهم از تو اى خداى من از آنها (گناهان) و مانند آنها عذر خواستن از روى پشيمانى كه براى مانند آنها كه مرا پيش آيد واعظ و پند دهنده باشد
̶ پس بر محمد و آل او درود فرست و پشيمانيم را از لغزشهائى كه به آن گرفتار شدم، و قصدم را بر بجا نياوردن گناهانيكه به من رو مى آورد توبه اى قرار ده كه براى من موجب دوستى تو شود اى دوستدار توبه كنندگان.
..............................