صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۵ - فراز ۱۹

هَدَيْتَنَا لِدِينِكَ الَّذِي اصْطَفَيْتَ، وَ مِلَّتِكَ الَّتِي ارْتَضَيْتَ، وَ سَبِيلِكَ الَّذِي سَهَّلْتَ، وَ بَصَّرْتَنَا الزُّلْفَةَ لَدَيْكَ، وَ الْوُصُولَ إِلَى كَرَامَتِكَ.

ما را به آئینت (اسلام) که آن را برگزیدى، و به طریقه ‏ات (پیروى از ائمه ‏ى معصومین علیهم ‏السلام) که آن را پسندیدى، و به راهت (احکام) که آن را آسان گردانیدى راهنمائى نموده ‏اى، و به تقرب نزد (رحمت) خود، و رسیدن به کرامت و سود رساندن خویش (بهشت) بینا ساخته‏ اى.

صحیفه سجادیه - دعای شماره ۴۷ - فراز ۶۷

اللَّهُمَّ وَ أَنَا عَبْدُكَ الَّذِي أَنْعَمْتَ عَلَيْهِ قَبْلَ خَلْقِكَ لَهُ وَ بَعْدَ خَلْقِكَ إِيَّاهُ، فَجَعَلْتَهُ مِمَّنْ هَدَيْتَهُ لِدِينِكَ، وَ وَفَّقْتَهُ لِحَقِّكَ، وَ عَصَمْتَهُ بِحَبْلِكَ، وَ أَدْخَلْتَهُ فِي حِزْبِكَ، وَ أَرْشَدْتَهُ لِمُوَالَاةِ أَوْلِيَائِكَ، وَ مُعَادَاةِ أَعْدَائِكَ.

بار خدایا و من آن بنده ‏ى تو هستم که پیش از آفرینش و پس از آفرینشت او را نعمت دادى (نعمت هاى پیش از آفرینش چیزهائى است که هستى شخص متوقف بر آن است مانند پدر و مادر) پس او را از کسانى قرار دادى که به دین خود (اسلام) راهنمائى نمودى، و براى انجام حق خویش (آنچه واجب است از گفتار و کردار و اعتقاد) توفیق دادى، و او را به ریسمان (یا زنهار) خود (قرآن و ائمه‏ى معصومین علیهم ‏السلام) نگاه داشتى، و در حزب و گروه (پیروان) خویشتن درآوردى، و به دوستدارى دوستانت (آنانکه از تو اطاعت مى‏ نمایند) و دشمنى و دشمنانت (کسانى که خلاف امر و نهیت رفتار مى‏کنند) رهبرى فرمودى.