و از دعاى امام عليه السلام بود، هنگامى كه تندرستى و سپاس گزارى بر آن را، از خداوند درخواست مى فرمود
- خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و لباس عافيتت را بر من بپوشان و مرا با عافيتت فراگير و به عافيتت حفظم كن و به عافيتت گرامى ام دار و مرا به عافيتت بى نياز فرما و عافيتت را به من صدقه ده و عافيتت را به من ببخش و عافيتت را برايم بگستران و عافيتت را بر من سامان ده و در دنيا و آخرت بين من و عافيتت جدايى نينداز.
- خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و به من عافيت ده. عافيتى كافى، بهبودى بخش، عالى و روزافزون. عافيتى كه در جسمم عافيت زايَد، عافيت دنيا و آخرت.
- و با تندرستى و ايمنى و سلامتى در دينم و جسمم و بينايى در دلم و پيشرفت در كارهايم و بيم و هراس از خودت و توانايى بر انجام طاعتت -كه مرا به آن فرمان داده اى- و دورى جستن از نافرمانى ات -كه مرا از آن بازداشته اى- بر من منّت گذار.
- خداوندا و بر من منّت گذار به حجّ و عمره و زيارت قبر پيامبرت -كه درودهايت بر او و رحمتت و بركاتت بر او و بر خاندانش باد- و خاندان پيامبرت -كه درود بر ايشان باد- هميشه تا هنگامى كه زنده ام، در اين سال و در همه سال. و آن را پذيرفته شده، پاداش داده شده، درنظرداشته نزد خود و ذخيره شده نزد خويش، قرار ده.
- و زبانم را به حمد خود و شكرت و يادت و ستايش نيكوى خود، گويا فرما. و دلم را براى راه هاى مستقيم دينت بگشا.
- و من و فرزندانم را از شيطانِ رانده شده و از شرّ جانور زهردار نكشنده و جانور زهردار كشنده و ساير جانوران و چشم زخم و از شرّ هر شيطانِ سركش و از شرّ هر پادشاهِ ستمگر و از شرّ هر مُرفّه نازپرورده و از شرّ هر ناتوان و توانا و از شرّ هر بلندمرتبه و فرومايه و از شرّ هر كوچك و بزرگ و از شرّ هر نزديك و دور و از شرّ هر جنّ و انس كه براى پيامبرت و خاندان او جنگى به پا نمودند و از شرّ هر جنبنده اى كه زلفش در اختيار توست، پناه ده. به درستى كه تو بر راه راستى.
- خداوندا بر محمّد و خاندانش درود فرست و هر كس قصد دارد با من بدى كند، از من منصرفش ساز و مكرش را از من بِران و شرش را از من بازدار و فريبش را گريبانگير خودش ساز.
- و در مقابل او سدّى قرار ده، تا چشمش را از (ديدن) من كور و گوشش را از (شنيدن) ياد من، كر سازى و دلش را هنگام ياد من، قفل زنى و زبانش را درباره من لال كنى و سرش را بكوبى و عزّتش را به ذلّت تبديل نمايى و بزرگى اش را بشكنى و گردنش را به خوارى فروآورى و سرافرازى اش را بر هم زنى و مرا از همه زيان و بدى و طعنه و بدگويى و عيب جويى و حسد و دشمنى و بندها و دام هاى او و نيروهاى پياده و سواره اش ايمن سازى. به درستى كه تو پيروز توانايى.
............................
