از دعاهاى امام عليه السلام است در عاقبت به خيرى
- اى كه ياد او براى يادكنندگان بزرگى است و اى كه سپاس او براى سپاس گزاران پيروزى است و اى كه اطاعت او براى فرمانبران رهايى است، بر محمّد و خاندانش درود فرست و دل هاى ما را به ياد خود از هر يادى و زبان هاى ما را به سپاس خود از هر سپاسى و اعضاى ما را به اطاعت خود از هر اطاعتى مشغول ساز.
- و اگر براى ما فراغت از كار مقدّر نموده اى، پس آن را با تندرستى قرار ده كه در آن گناهى ما را نگيرد و خستگى اى به ما نرسد. تا نويسندگان بدى ها با نامه اى خالى از كردار زشت از نزد ما بازگردند و نويسندگان خوبى ها -به سبب آنچه از نيكى هاى ما نوشته اند- شادمان برگردند.
- و آن هنگام كه روزهاى زندگانى ما به سر رسيد و اوقات عمرمان سپرى شد و ما را دعوت تو -كه چاره اى جز پذيرفتن آن نيست- فراخواند، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و پايان آنچه نويسندگان كارهايمان براى ما مى شمارند، توبه پذيرفته شده قرار ده كه ما را پس از آن بر گناه و نافرمانى انجام شده توبيخ نكنى.
- و در برابر گواهان، پرده اى كه با آن ما را پوشانده اى كنار نزن، روزى كه اخبار بندگانت را آشكار مى كنى.
- به درستى كه تو مهربانى به هر كه تو را خوانَد و اجابت كننده اى براى هر كه تو را صدا زند.
.............................